Στις αρχές του 1900, η άγρια ζωή και η φυσική ομορφιά της Αλάσκας είχαν εμπνεύσει ένα αυξανόμενο κίνημα για τη διατήρηση αυτών των ιδιοτήτων. Μόνο το 1906, σχεδόν χίλιοι άνθρωποι εγγράφηκαν σε διάφορα μέρη της χώρας ως μέλη της Εταιρείας της Αλάσκας, μιας από τις πρώτες ομάδες διατήρησης. Η κοινωνία, της οποίας τα μέλη σύντομα αυξήθηκαν σε είκοσι χιλιάδες, υποστήριξε μέτρα για την προστασία της άγριας ζωής και των γραφικών εδαφών στην Αλάσκα.
Το 1910, ο Πρόεδρος William Howard Taft ανταποκρίθηκε στο αυξανόμενο συναίσθημα δημιουργώντας το Εθνικό Πάρκο Mount McKinley. Την εποχή εκείνη, το μεγαλύτερο ομοσπονδιακό καταφύγιο άγριας ζωής στις Ηνωμένες Πολιτείες, το όριο του πάρκου των 2.600.000 στρεμμάτων περιελάμβανε και προστάτευε το Denali, που τότε κοινώς ονομαζόταν Mount McKinley.
Είκοσι πέντε χρόνια μετά την ίδρυση του Εθνικού Πάρκου Mount McKinley, τα όρια ευθυγραμμίστηκαν εκ νέου για να δημιουργηθεί το μεγαλύτερο Εθνικό Πάρκο και Προστατευτικό Όρος McKinley. Με αυτή τη δράση, τα όνειρα των φυσιολόγων για μια διευρυμένη περιοχή προστασίας έγιναν πραγματικότητα. Σε σχεδόν έξι εκατομμύρια στρέμματα, τα σημερινά όρια αντικατοπτρίζουν ένα ευρύτερο όραμα για τη διατήρηση της άγριας φύσης που περιλαμβάνει μεγαλύτερα, άθικτα οικοσυστήματα, με ένα μείγμα ψυχαγωγικών, ιστορικών και πρακτικών διαχείρισης άγριας ζωής.
