1. Το Κάστρο του Οτράντο (1764) του Horace Walpole: Συχνά θεωρείται το πρώτο γοτθικό μυθιστόρημα, αυτό το έργο συνδυάζει στοιχεία ρομαντισμού, τρόμου και μακάβριο. Εισήγαγε λογοτεχνικές συσκευές που έγιναν κεντρικές στο γοτθικό είδος, όπως σκοτεινά κάστρα, μυστηριώδη παρελθόντα και υπερφυσικά φαινόμενα.
2. The Mysteries of Udolpho (1794) της Ann Radcliffe: Ο Ράντκλιφ φημίζεται ως πρωτοπόρος του γοτθικού μυθιστορήματος. Αυτό το έργο συμπυκνώνει τη γοητεία του είδους με το υπέροχο και το τρομακτικό. Ακολουθεί μια νεαρή ηρωίδα που ονομάζεται Έμιλυ καθώς περιηγείται σε μυστηριώδη τοπία και συναντά φανταστικές παρουσίες.
3. The Monk (1796) του Matthew Lewis: Αυτό το σκοτεινό και αμφιλεγόμενο γοτθικό μυθιστόρημα εμβαθύνει σε θέματα πειρασμού και διαφθοράς, μέσα στους τοίχους ενός μοναστηριού. Διαθέτει γραφικές σκηνές και υπερφυσικά στοιχεία, αμφισβητώντας τα όρια των αναγνωστών και συμβάλλοντας στη διαρκή απήχησή του.
4. Φρανκενστάιν; ή, The Modern Prometheus (1818) της Mary Shelley: Το αναγνωρισμένο έργο του Shelley είναι ένα ουσιαστικό παράδειγμα γοτθικού τρόμου και επιστημονικής φαντασίας. Αφηγείται την ιστορία του Δρ Φρανκενστάιν, ο οποίος δημιουργεί ένα τερατώδες ον που τελικά στρέφεται εναντίον του. Το μυθιστόρημα διερευνά θέματα ευθύνης, δημιουργίας και τις συνέπειες της υπέρβασης των επιστημονικών ορίων.
5. Melmoth the Wanderer (1820) του Charles Robert Maturin: Αυτό το γοτθικό μυθιστόρημα περιλαμβάνει μια φαουστιανή ιστορία, όπου ο πρωταγωνιστής Μέλμοθ συνάπτει συμφωνία με τον διάβολο σε αντάλλαγμα για εξαιρετικές δυνάμεις. Εμβαθύνει σε θέματα ενοχής, τύψεων και της δύναμης του πειρασμού.
6. Βορράς και Νότος (1854-1855) από την Ελίζαμπεθ Γκάσκελ: Αν και θεωρείται πρωτίστως κοινωνικό μυθιστόρημα, το «Βορράς και Νότος» περιλαμβάνει στοιχεία της γοτθικής λογοτεχνίας μέσα στην απεικόνιση του βιομηχανικού τοπίου και των σκοτεινών μυστικών που κρύβουν οι χαρακτήρες.
Αυτά τα γοτθικά μυθιστορήματα συνεχίζουν να αιχμαλωτίζουν τους αναγνώστες σήμερα, προκαλώντας ένα αίσθημα δέους και ανησυχίας, ενώ επιδεικνύουν τη διαρκή ελκυστικότητα του είδους σε συνδυασμό του τρόμου, του ρομαντισμού και του υπερφυσικού.
