- Η κύρια πηγή πόσιμου νερού για τους κατοίκους του τροπικού δάσους είναι οι φυσικές πηγές γλυκού νερού, όπως ποτάμια, ρυάκια και πηγές. Πολλές φυλές έχουν δημιουργήσει οικισμούς κοντά σε αυτές τις πηγές νερού για να εξασφαλίσουν μια αξιόπιστη παροχή.
2. Φρούτα και φυτά του τροπικού δάσους:
- Πολλά άγρια φρούτα και φυτά παρέχουν βρώσιμους, πλούσιους σε θρεπτικά συστατικά χυμούς και ποτά. Ορισμένα φυτά, όπως ο φοίνικας Açaí και τα μούρα Camu Camu, παράγουν καρπούς με υψηλές συγκεντρώσεις βιταμινών και αντιοξειδωτικών, και οι φυλές τους συγκομίζουν για κατανάλωση.
3. Γάλα καρύδας:
- Σε περιοχές με δέντρα καρύδας, όπως οι λεκάνες απορροής του Αμαζονίου, το γάλα καρύδας είναι ένα δημοφιλές ποτό. Οι καρύδες συλλέγονται και ανοίγουν για να εξαγάγουν το αναζωογονητικό, γαλακτώδες υγρό μέσα.
4. Χυμός ζαχαροκάλαμου (Caldo da Cana):
- Η καλλιέργεια και η επεξεργασία ζαχαροκάλαμου είναι κοινές σε ορισμένα μέρη του Αμαζονίου, ιδιαίτερα στη Βραζιλία. Ο χυμός του ζαχαροκάλαμου εξάγεται με τη σύνθλιψη των μίσχων του ζαχαροκάλαμου και τη συμπίεση του χυμού.
5. Guayusa:
- Το Guayusa είναι ένα φυτό εγγενές στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου και τα φύλλα του παρασκευάζονται παραδοσιακά για να παρασκευαστεί ένα τσάι πλούσιο σε καφεΐνη. Καταναλώνεται εδώ και αιώνες από αυτόχθονες φυλές για τις δυναμωτικές του ιδιότητες.
6. Cacahuananche:
- Το Cacahuananche είναι ένας θάμνος που βρίσκεται στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ενός τσαγιού που έχει χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.
7. Χυμοί φρούτων Αμαζονίου:
- Διάφορα τροπικά φρούτα που είναι αυτόχθονα στον Αμαζόνιο, όπως cupuaçu, mangaba, passion fruit και soursop, καταναλώνονται συνήθως ως φρέσκοι χυμοί.
8. Μπύρα Manioc/Cassava (Cauim ή Caxiri):
- Ορισμένες ιθαγενείς φυλές στον Αμαζόνιο έχουν παραδόσεις να παρασκευάζουν αλκοολούχα ποτά χρησιμοποιώντας ζυμωμένη μανιόκα ή μανιόκα. Το τελικό προϊόν είναι ένα ελαφρώς αλκοολούχο ποτό με πολιτιστική και τελετουργική σημασία.
9. Νερό με έγχυση φρούτων:
- Οι κάτοικοι των τροπικών δασών συχνά βελτιώνουν τη γεύση του πόσιμου νερού τους εμποτίζοντας το με άγρια μούρα ή φρούτα για να δημιουργήσουν ροφήματα με φυσική γεύση.
