1. Υψηλές θερμοκρασίες :Οι έρημοι είναι γνωστές για τις καυτές θερμοκρασίες τους, που συχνά ξεπερνούν τους 40 βαθμούς Κελσίου (104 βαθμούς Φαρενάιτ). Αυτή η υπερβολική ζέστη μπορεί να προκαλέσει θερμικό στρες, αφυδάτωση, ακόμη και θερμοπληξία, καθιστώντας δύσκολη την επιβίωση των οργανισμών σε αυτές τις συνθήκες.
2. Χαμηλή βροχόπτωση :Οι έρημοι δέχονται πολύ μικρή βροχόπτωση. Ορισμένες περιοχές μπορεί να περάσουν χρόνια χωρίς βροχή, ενώ άλλες μπορεί να αντιμετωπίσουν περιστασιακές ξαφνικές πλημμύρες. Η απουσία νερού θέτει σημαντικές προκλήσεις για τη φυτική και ζωική ζωή, καθώς πρέπει να προσαρμοστούν στην έλλειψη υδάτινων πόρων.
3. Χαμηλή υγρασία :Ο αέρας στις ερήμους χαρακτηρίζεται από χαμηλή υγρασία, που συχνά φτάνει κάτω από το 10%. Η έλλειψη υγρασίας στον αέρα μπορεί να προκαλέσει υπερβολική απώλεια νερού από το σώμα μέσω της εφίδρωσης και της εξάτμισης, οδηγώντας σε αφυδάτωση και δυσφορία για τους οργανισμούς.
4. Υψηλά ποσοστά εξάτμισης :Ο συνδυασμός υψηλών θερμοκρασιών και χαμηλής υγρασίας στις ερήμους έχει ως αποτέλεσμα υψηλούς ρυθμούς εξάτμισης. Αυτό σημαίνει ότι το νερό μετατρέπεται γρήγορα σε ατμό, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τα υδάτινα σώματα να συγκρατούν την υγρασία.
5. Κακή ποιότητα εδάφους :Οι έρημοι έχουν συνήθως κακή ποιότητα εδάφους λόγω της έλλειψης βλάστησης και της χαμηλής περιεκτικότητας σε οργανική ουσία. Το έδαφος μπορεί να αποτελείται από άμμο, χαλίκι ή πέτρες, τα οποία δεν ευνοούν την ανάπτυξη των φυτών και την κατακράτηση νερού.
6. Ισχυροί άνεμοι :Οι έρημοι συχνά βιώνουν ισχυρούς ανέμους, οι οποίοι μερικές φορές φτάνουν σε ταχύτητες έως και 100 χιλιόμετρα την ώρα (62 μίλια την ώρα). Αυτοί οι άνεμοι μπορούν να προκαλέσουν αμμοθύελλες και καταιγίδες σκόνης, οι οποίες μειώνουν την ορατότητα, διαβρώνουν τις επιφάνειες και δυσκολεύουν την κίνηση ή την αναπνοή των οργανισμών.
7. Υψηλά επίπεδα υπεριώδους ακτινοβολίας :Οι έρημοι δέχονται έντονη υπεριώδη ακτινοβολία (UV) από τον ήλιο λόγω της απουσίας νεφοκάλυψης. Αυτή η υψηλή έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί να βλάψει το δέρμα και τα μάτια των ανθρώπων και των ζώων και επίσης επηρεάζει την ανάπτυξη και την επιβίωση των φυτών.
Αυτές οι ακραίες συνθήκες κάνουν τις ερήμους δύσκολα και εχθρικά περιβάλλοντα για τις περισσότερες μορφές ζωής. Οι οργανισμοί που ζουν σε ερήμους πρέπει να έχουν συγκεκριμένες προσαρμογές για να επιβιώσουν στις σκληρές συνθήκες, όπως η ικανότητα διατήρησης νερού, ανοχής σε υψηλές θερμοκρασίες και εύρεσης τρόπων λήψης θρεπτικών ουσιών σε περιβάλλον φτωχό σε πόρους.
