* Καυτές ερήμους: Αυτές οι έρημοι, συμπεριλαμβανομένης της Σαχάρας και της Αραβικής ερήμου, βρίσκονται σε τροπικές περιοχές και δέχονται πολύ λίγες βροχοπτώσεις, συχνά λιγότερο από 25 εκατοστά (10 ίντσες) ετησίως. Η υπερβολική ζέστη και η έλλειψη νερού στις καυτές ερήμους δημιουργούν ένα άγονο και έρημο περιβάλλον.
* Cold Deserts: Οι ψυχρές έρημοι, όπως η έρημος Γκόμπι και η έρημος Ατακάμα, βρίσκονται συνήθως σε μεγαλύτερα γεωγραφικά πλάτη ή σε μεγαλύτερα υψόμετρα. Αυτές οι έρημοι παρουσιάζουν ακραίες ημερήσιες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, με τις θερμοκρασίες της ημέρας να φτάνουν πάνω από 38°C (100°F) και τις νυχτερινές θερμοκρασίες να πέφτουν κατακόρυφα κάτω από το μηδέν.
Ακολουθούν ορισμένα πρόσθετα χαρακτηριστικά που συνδέονται συνήθως με τα τοπία της ερήμου:
* Ξηρότητα και χαμηλή υγρασία: Οι έρημοι είναι άνυδρα περιβάλλοντα με πολύ χαμηλά επίπεδα υγρασίας. Η έλλειψη υγρασίας στον αέρα μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση και έλλειψη υγρασίας για την ανάπτυξη των οργανισμών.
* Αμμώδη εδάφη: Τα εδάφη της ερήμου είναι συχνά χαλαρά και αμμώδη, που σχηματίζονται από τις καιρικές συνθήκες και τη διάβρωση των πετρωμάτων με την πάροδο του χρόνου. Τα σωματίδια της άμμου είναι μικρά και χονδροειδή, γεγονός που τα καθιστά ευαίσθητα στην αιολική διάβρωση και στις αμμοθύελλες.
* Ακραίες θερμοκρασίες: Οι έρημοι παρουσιάζουν σημαντικές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας μέσα σε ένα 24ωρο. Οι θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να φτάσουν σε εξαιρετικά υψηλά λόγω της έντονης ηλιακής ακτινοβολίας, ενώ οι θερμοκρασίες τη νύχτα μπορεί να μειωθούν σημαντικά καθώς υπάρχει λίγη υγρασία στον αέρα για να συγκρατήσει τη θερμότητα.
* Αραιή βλάστηση: Οι έρημοι έχουν περιορισμένη βλάστηση λόγω της έλλειψης νερού και των σκληρών περιβαλλοντικών συνθηκών. Τα φυτικά είδη στις ερήμους έχουν συχνά προσαρμογές για να επιβιώσουν με ελάχιστο νερό, όπως βαθιές ρίζες που μπορούν να φτάσουν σε υπόγειες πηγές νερού ή αγκάθια και μειωμένη επιφάνεια φύλλων για να ελαχιστοποιηθεί η απώλεια νερού.
* Οάσεις και πηγές νερού: Σε ορισμένες ερήμους, υπάρχουν οάσεις, που είναι περιοχές με πηγές νερού όπως πηγές ή πηγάδια. Αυτές οι οάσεις παρέχουν ενδιαίτημα για τη φυτική και ζωική ζωή, δημιουργώντας τοπικές περιοχές βιοποικιλότητας στην έρημο.
* Άνεμος και διάβρωση: Οι έρημοι συχνά υπόκεινται σε ισχυρούς ανέμους που προκαλούν διάβρωση. Ο άνεμος μαζεύει άμμο και άλλα σωματίδια, οδηγώντας στο σχηματισμό αμμοθινών και άλλων χαρακτηριστικών που πνέουν από τον άνεμο, όπως καμάρες, βουτιές και μεσαίες.
Συνολικά, τα τοπία της ερήμου χαρακτηρίζονται από την ξηρότητα, τις ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και την περιορισμένη βλάστησή τους. Ωστόσο, σε αυτή τη γενική ταξινόμηση, υπάρχει σημαντική διαφοροποίηση στα ειδικά χαρακτηριστικά και τις συνθήκες των διαφόρων ερήμων σε όλο τον κόσμο.
