Αβραάμ Λίνκολν:
- Αντιτίθετο στην απόσχιση :Ο Λίνκολν αντιτάχθηκε σθεναρά στην ιδέα της απόσχισης του κράτους, υποστηρίζοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μια αέναη ένωση και ότι κανένα κράτος δεν είχε το δικαίωμα να αποχωρήσει μονομερώς από το έθνος. Πίστευε ότι η απόσχιση θα οδηγούσε στην καταστροφή της Ένωσης και θα απειλούσε την επιβίωση του έθνους.
- Διατήρηση της Ένωσης :Ο πρωταρχικός στόχος του Λίνκολν ήταν να διατηρήσει την ενότητα των Ηνωμένων Πολιτειών. Υποστήριξε ότι η Ένωση ήταν «παλαιότερη από οποιοδήποτε κράτος» και ότι δεν μπορούσε να διαλυθεί με τις ενέργειες ενός μόνο κράτους.
Τζέφερσον Ντέιβις:
- Συνήγορος της απόσχισης :Ο Ντέιβις ήταν υπέρμαχος της απόσχισης των κρατών και πίστευε ότι τα κράτη είχαν το δικαίωμα να αποσχιστούν από την Ένωση. Υποστήριξε ότι τα κράτη ήταν κυρίαρχες οντότητες που είχαν ενταχθεί οικειοθελώς στην Ένωση και μπορούσαν να επιλέξουν να αποχωρήσουν από αυτήν όταν δεν εξυπηρετούνταν πλέον τα συμφέροντά τους.
- Συνομοσπονδιακή Ανεξαρτησία :Ο Ντέιβις υποστήριξε τον σχηματισμό των Συνομοσπονδιακών Πολιτειών της Αμερικής ως ένα νέο έθνος ξεχωριστό από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πίστευε ότι τα κράτη της Συνομοσπονδίας είχαν δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και δεν έπρεπε να εξαναγκαστούν να παραμείνουν μέρος μιας ένωσης που δεν εκπροσωπούσε πλέον τις αξίες και τα συμφέροντά τους.
Ουσιαστικά, ο Λίνκολν θεώρησε την απόσχιση του κράτους ως μια παράνομη πράξη που απειλούσε την ακεραιότητα του έθνους, ενώ ο Ντέιβις την έβλεπε ως νόμιμη άσκηση των δικαιωμάτων των κρατών και επιδίωξη αυτοδιάθεσης. Αυτές οι αντίθετες προοπτικές για την απόσχιση σχημάτισαν ένα θεμελιώδες χάσμα μεταξύ του Βορρά και του Νότου, που τελικά οδήγησε στο ξέσπασμα του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου το 1861.
