Μετανάστευση από πρώην αποικίες: Πολλές ευρωπαϊκές χώρες είχαν αποικίες στην Αφρική και την Ασία, και μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλές από αυτές τις αποικίες απέκτησαν ανεξαρτησία. Αυτό οδήγησε σε σημαντική αύξηση της μετανάστευσης από πρώην αποικίες στην Ευρώπη, καθώς οι άνθρωποι αναζητούσαν καλύτερες οικονομικές ευκαιρίες και επανασυνδέονταν με τις πρώην αποικιακές τους δυνάμεις.
Μετανάστευση προσφύγων: Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος και οι συνέπειές του δημιούργησαν μεγάλο αριθμό προσφύγων, πολλοί από τους οποίους ζήτησαν άσυλο στην Ευρώπη. Αυτό περιλάμβανε πρόσφυγες από την Ανατολική Ευρώπη που διέφυγαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα, καθώς και πρόσφυγες από συγκρούσεις στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική.
Οικογενειακή επανένωση: Πολλοί μετανάστες που είχαν έρθει στην Ευρώπη για δουλειά μπόρεσαν να φέρουν τις οικογένειές τους για να τους συναντήσουν μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οδηγώντας σε περαιτέρω αύξηση της μετανάστευσης.
Αλλαγή πολιτικών μετανάστευσης: Μετά τον πόλεμο, πολλές ευρωπαϊκές χώρες εφάρμοσαν νέες μεταναστευτικές πολιτικές που ήταν πιο περιοριστικές και επιλεκτικές σε σύγκριση με την προπολεμική εποχή. Αυτό ήταν εν μέρει μια απάντηση στη μεγάλη εισροή μεταναστών και στην επιθυμία να ελεγχθεί η μετακίνηση ανθρώπων πέρα από τα σύνορα.
Προκλήσεις ενσωμάτωσης: Η μεγάλη εισροή μεταναστών στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο παρουσίασε επίσης προκλήσεις για την ένταξη αυτών των ατόμων στις υπάρχουσες κοινότητες. Αυτό περιλάμβανε θέματα σχετικά με τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την απασχόληση, τη στέγαση και τις κοινωνικές υπηρεσίες και οδήγησε σε συνεχείς συζητήσεις για τη μετανάστευση και την πολυπολιτισμικότητα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
