1. Συμμαχικός σχεδιασμός: Τον Δεκέμβριο του 1942, οι συμμαχικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον στρατηγό Dwight D. Eisenhower, αποφάσισαν να εισβάλουν στη Σικελία ως σκαλοπάτι προς την ηπειρωτική Ιταλία. Η επιχείρηση, με την κωδική ονομασία «Husky», είχε σκοπό να δοκιμάσει τη δύναμη του ιταλικού στρατού και να αποδυναμώσει την άμυνά του.
2. Αποβιβάσεις στη Σικελία: Στις 10 Ιουλίου 1943, τα συμμαχικά στρατεύματα, αποτελούμενα από αμερικανικές, βρετανικές και καναδικές δυνάμεις, άρχισαν να αποβιβάζονται στη νότια ακτή της Σικελίας. Διεξήχθησαν αμφίβιες προσγειώσεις στα Gela, Scoglitti και Licata, πιάνοντας τους Ιταλούς αμυντικούς εκτός φρουράς.
3. Ιταλική Αντίσταση: Αρχικά, οι ιταλικές δυνάμεις προέβαλαν σκληρή αντίσταση, ιδιαίτερα γύρω από τις Συρακούσες και την Αουγκούστα. Ωστόσο, οι Σύμμαχοι είχαν συντριπτική αεροπορική και ναυτική υπεροχή. Η Έβδομη Στρατιά των ΗΠΑ του στρατηγού George Patton προχώρησε γρήγορα προς το Παλέρμο και τη Μεσίνα.
4. Ιταλική Παράδοση: Αναγνωρίζοντας την απελπισία της θέσης τους, η ιταλική κυβέρνηση με επικεφαλής τον Μπενίτο Μουσολίνι ξεκίνησε μυστικές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τους Συμμάχους. Οι προσπάθειες κορυφώθηκαν με τη σύλληψη του Μουσολίνι από το δικό του Μεγάλο Συμβούλιο στις 25 Ιουλίου 1943.
5. Ανακωχή και Συμμαχική Κατοχή: Στις 3 Σεπτεμβρίου 1943, η ιταλική κυβέρνηση υπέγραψε συμφωνία ανακωχής με τους Συμμάχους, παραδίδοντας ουσιαστικά στις Συμμαχικές δυνάμεις. Οι Σύμμαχοι κατέλαβαν γρήγορα την ηπειρωτική Ιταλία και κινήθηκαν βόρεια προς τη Ρώμη.
Ιταλική εκστρατεία (Σεπτέμβριος 1943-Μάιος 1945):
6. Συμμαχική Πρόοδος: Οι Σύμμαχοι, με επικεφαλής την Πέμπτη Στρατιά των ΗΠΑ του στρατηγού Mark Clark, συνάντησαν σκληρή γερμανική αντίσταση στην Ιταλία. Οι γερμανικές δυνάμεις, υπό τη διοίκηση του στρατάρχη Άλμπερτ Κέσελρινγκ, δημιούργησαν ισχυρές αμυντικές γραμμές κατά μήκος της ιταλικής χερσονήσου, ιδιαίτερα στο Cassino και το Anzio.
7. Μάχη του Anzio: Σε μια προσπάθεια να παρακάμψουν τη γερμανική άμυνα, τα συμμαχικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στο Anzio στις 22 Ιανουαρίου 1944. Ωστόσο, οι Γερμανοί ουσιαστικά περιόρισαν την παραλία, εμποδίζοντας τους Συμμάχους να προχωρήσουν στη Ρώμη.
8. Κατάληψη της Ρώμης: Μετά από αρκετούς μήνες μάχης, οι συμμαχικές δυνάμεις κατάφεραν να σπάσουν τη γερμανική άμυνα και μπήκαν στη Ρώμη στις 4 Ιουνίου 1944, απελευθερώνοντας την πρωτεύουσα.
9. Γοτθική γραμμή και ανανεωμένη αντίσταση: Οι γερμανικές δυνάμεις υποχώρησαν βόρεια και δημιούργησαν μια νέα αμυντική γραμμή κατά μήκος της Γοτθικής Γραμμής, η οποία εκτεινόταν σε όλη την ιταλική χερσόνησο από τη Λα Σπέτσια έως το Ρίμινι. Οι Σύμμαχοι αντιμετώπισαν σκληρή αντίσταση καθώς προσπάθησαν να παραβιάσουν αυτή τη γραμμή.
10. Συμμαχικές προόδους και γερμανική παράδοση: Την άνοιξη του 1945, οι Σύμμαχοι εξαπέλυσαν μια τελική επίθεση κατά των γερμανικών δυνάμεων στην Ιταλία. Με την υποστήριξη των γαλλικών, πολωνικών και βραζιλιάνικων δυνάμεων, οι Σύμμαχοι κατάφεραν να απωθήσουν τους Γερμανούς και να απελευθερώσουν τη Βόρεια Ιταλία. Στις 29 Απριλίου 1945, ο Γερμανός στρατηγός Heinrich von Vietinghoff παραδόθηκε στους Συμμάχους, σηματοδοτώντας το τέλος της ιταλικής εκστρατείας.
Συμπερασματικά, η Ιταλία ηττήθηκε από τους Συμμάχους μέσω ενός συνδυασμού στρατηγικού σχεδιασμού, της συντριπτικής αεροπορικής και ναυτικής ισχύος των Συμμάχων και της κατάρρευσης της εσωτερικής ιταλικής πολιτικής υποστήριξης για το καθεστώς του Μουσολίνι. Η Ιταλική Εκστρατεία αποδείχθηκε ένα δύσκολο θέατρο πολέμου για τους Συμμάχους, αλλά τελικά συνέβαλε στη συνολική ήττα της ναζιστικής Γερμανίας.
