Περιορισμένη αυτονομία: Οι Seigneurs διέθεταν σημαντική δύναμη και έλεγχο των seigneuries τους, οι οποίες περιόρισαν την αυτονομία των κατοίκων. Οι Seigneurs θα μπορούσαν να λάβουν αποφάσεις που επηρέασαν τη ζωή των κατοίκων, όπως ο καθορισμός του ποσοστού των αρχιτεκτονικών τελών και της Corvée.
Seigneurial Dues και Corvée: Οι κάτοικοι ενός Seigneurie έπρεπε να πληρώσουν τα δάνεια, τα οποία ήταν ένα ποσοστό της γεωργικής τους παραγωγής, στο Seigneur. Ήταν επίσης υποχρεωμένοι να παρέχουν corvée, ή μη αμειβόμενη εργασία, στο Seigneur για ορισμένες ημέρες κάθε χρόνο. Αυτές οι υποχρεώσεις θα μπορούσαν να είναι επαχθές και να περιορίσουν τις οικονομικές ευκαιρίες των κατοίκων.
Έλλειψη ιδιοκτησίας γης: Οι κάτοικοι δεν είχαν τη γη που καλλιεργούσαν. Αντ 'αυτού, κράτησαν τη γη σε θητεία από το Seigneur, και έπρεπε να πληρώσουν ενοίκιο και να εκπληρώσουν άλλες υποχρεώσεις προς το Seigneur. Αυτό περιόρισε την ικανότητά τους να συσσωρεύουν πλούτο και να μεταβιβάσουν τη γη στα παιδιά τους.
Περιορισμένη κοινωνική κινητικότητα: Οι κάτοικοι ήταν γενικά δεσμευμένοι στο Seigneurie όπου γεννήθηκαν και είχαν περιορισμένες ευκαιρίες για κοινωνική πρόοδο. Το σύστημα Seigneurial ενίσχυσε την κοινωνική ιεραρχία, με το Seigneur στην κορυφή και τους κατοίκους στο κάτω μέρος.
Νομικοί περιορισμοί: Οι κάτοικοι υποβλήθηκαν στη νομική εξουσία του Seigneur, ο οποίος θα μπορούσε να επιβάλει πρόστιμα και άλλες τιμωρίες για παραβιάσεις των κανονισμών. Αυτό θα μπορούσε να περιορίσει την ελευθερία και τα νόμιμα δικαιώματά τους.
Αυτά τα μειονεκτήματα της διαβίωσης στις επαρχίες στη Νέα Γαλλία συνέβαλαν στην αυξανόμενη δυσαρέσκεια μεταξύ των κατοίκων και τελικά οδήγησαν στις εξεγέρσεις κατά της εξουσίας στα τέλη του 18ου αιώνα.
