Πολιτική κατεύθυνσης :Η Συμφωνία του Μονάχου παραδείξει την πολιτική κατευνασμού, όπου ορισμένες απαιτήσεις ενός έθνους επιτιθέμενης είναι αποδεκτές σε μια προσπάθεια να διατηρηθούν η ειρήνη και να αποφευχθεί ο πόλεμος. Σε αυτή την περίπτωση, επέτρεψε στη Γερμανία να προσαρτήσει την περιοχή της Σουντενανδίας της Τσεχοσλοβακίας χωρίς στρατιωτικές συγκρούσεις.
Εδαφικά κέρδη για τη Γερμανία :Η συμφωνία οδήγησε στην προσάρτηση της περιοχής της Σουτσοσλοβακίας της Ναζισίας από τη ναζιστική Γερμανία. Αυτή η επέκταση παρείχε στη Γερμανία στρατηγικά εδάφη, πόρους και στρατιωτικά πλεονεκτήματα.
Παραβίαση του διεθνούς δικαίου: Η συμφωνία του Μονάχου παραβίασε την αρχή της αυτοδιάθεσης και των αγνόησης των διεθνών συνθηκών, συμπεριλαμβανομένης της Συνθήκης των Βερσαλλιών, η οποία αποσκοπούσε στην πρόληψη της Γερμανίας να ανακτήσει τη στρατιωτική εξουσία μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο.
φόβοι και δυσπιστία :Η συμφωνία του Μονάχου προκάλεσε κρίση εμπιστοσύνης στην αποτελεσματικότητα της League of Nations ως οργάνωση διατήρησης της ειρήνης. Οι χώρες συνειδητοποίησαν την αδυναμία της συλλογικής ασφάλειας και άρχισαν να αμφισβητούν αν θα μπορούσαν να βασίζονται σε διεθνείς συμμαχίες για προστασία.
Ενίσχυση της ναζιστικής Γερμανίας: Η συμφωνία ενθάρρυνε τον Adolf Hitler και τη ναζιστική Γερμανία, τροφοδοτώντας τις εδαφικές φιλοδοξίες και την περαιτέρω επιθετικότητα. Η διπλωματική επιτυχία ενθάρρυνε την πεποίθηση του Χίτλερ ότι θα μπορούσε να συνεχίσει να πιέζει για εδαφική επέκταση χωρίς να αντιμετωπίσει σημαντικές συνέπειες.
read-up στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο :Η αποτυχία της κατεύθυνσης και η αδιαφορία για το διεθνές δίκαιο οδήγησαν τελικά στην εκδήλωση του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου ένα χρόνο αργότερα το Σεπτέμβριο του 1939. Η συμφωνία θεωρείται ως σημαντικό ορόσημο στην πορεία προς την πιο θανατηφόρα σύγκρουση στην ανθρώπινη ιστορία.
