1. Ανισότητα εισοδήματος: Το Περού είναι μια χώρα με σημαντικό επίπεδο εισοδηματικής ανισότητας. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, ο συντελεστής GINI για το Περού ήταν 48,2 το 2020, υποδηλώνοντας υψηλό βαθμό εισοδηματικής ανισότητας. Αυτό σημαίνει ότι η κατανομή του εισοδήματος είναι πολύ άνιση, με ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού να ελέγχει μεγάλο μερίδιο του πλούτου.
2. Διαίρεση αστικού-αγροτικού: Η εισοδηματική ανισότητα στο Περού αντανακλάται επίσης στις διαφορές μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στις αστικές περιοχές είναι σημαντικά υψηλότερο από ό,τι στις αγροτικές περιοχές. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης, πρόσβαση στην εκπαίδευση και υποδομές στις πόλεις.
3. Ποσοστά φτώχειας: Παρά την οικονομική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, η φτώχεια παραμένει μια σημαντική πρόκληση στο Περού. Το εθνικό ποσοστό φτώχειας υπολογίστηκε σε 20,2% το 2020. Ωστόσο, τα ποσοστά φτώχειας είναι υψηλότερα στις αγροτικές περιοχές, στις αυτόχθονες κοινότητες και στις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας.
4. Κοινωνικές και Οικονομικές Ανισότητες: Η εισοδηματική ανισότητα και το χάσμα πόλης-υπαίθρου αντικατοπτρίζονται σε διάφορους κοινωνικούς και οικονομικούς δείκτες. Αυτές περιλαμβάνουν διαφορές στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση, τη στέγαση και την υγιεινή, καθώς και υψηλότερα επίπεδα υποσιτισμού και καθυστέρησης των παιδιών σε φτωχότερες περιοχές.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτές οι ανισότητες είναι περίπλοκες και επηρεάζονται από έναν συνδυασμό παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της γεωγραφίας, της ιστορίας, των πολιτικών και των πολιτισμικών πρακτικών. Η αντιμετώπιση της εισοδηματικής ανισότητας και της φτώχειας στο Περού απαιτεί ολοκληρωμένες στρατηγικές που στοχεύουν στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης, της κοινωνικής ένταξης και της δίκαιης πρόσβασης σε ευκαιρίες και πόρους για όλους τους πολίτες.
