Κατά τον 16ο και 17ο αιώνα, η Συνομοσπονδία των Ιροκέζων επέκτεινε την επικράτειά τους μέσω κατακτήσεων, διπλωματίας και συμμαχιών. Η στρατηγική τους θέση κοντά στις Μεγάλες Λίμνες και τον ποταμό St. Lawrence τους επέτρεψε να ελέγχουν σημαντικούς εμπορικούς δρόμους, δίνοντάς τους ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι άλλων αυτόχθονων εθνών και των Ευρωπαίων αποικιστών.
Η Συνομοσπονδία των Ιροκέζων ήταν γνωστή για την πολιτική της επιρροή και τη στρατιωτική της ανδρεία. Υιοθέτησαν μια προηγμένη πολιτική δομή, γνωστή ως Λίγκα των Ιροκέζων, η οποία έδινε έμφαση στην ενότητα και τη συνεργασία μεταξύ των έξι εθνών. Αυτό το σύστημα διακυβέρνησης τους επέτρεψε να λαμβάνουν συλλογικές αποφάσεις σχετικά με τη χρήση γης, το εμπόριο, τη διπλωματία και τον πόλεμο.
Η στρατιωτική τους δύναμη ήταν τρομερή και ήταν επιδέξιοι στον πόλεμο και τη διπλωματία. Η Συνομοσπονδία των Ιροκέζων ανέπτυξε αποτελεσματικές στρατιωτικές τακτικές, όπως αιφνιδιαστικές επιθέσεις και ενέδρες, και χρησιμοποίησε την κυριαρχία της στο έδαφος προς όφελός της.
Μέσω της συμμαχίας τους με τους Ολλανδούς και αργότερα με τους Βρετανούς, η Συνομοσπονδία των Ιροκέζων απέκτησε πρόσβαση σε ευρωπαϊκά εμπορικά αγαθά, συμπεριλαμβανομένων όπλων και πυρομαχικών, τα οποία ενίσχυσαν περαιτέρω τη θέση τους. Έγιναν τρομεροί μεσάζοντες στο εμπόριο γούνας, ελέγχοντας μεγάλο μέρος του εμπορίου μεταξύ των αυτόχθονων εθνών και των Ευρωπαίων αποίκων.
Η Συνομοσπονδία των Ιροκέζων δημιούργησε μια σφαίρα επιρροής που εκτεινόταν από τη σημερινή Πολιτεία της Νέας Υόρκης έως περιοχές της Πενσυλβάνια, του Οχάιο και του Μίσιγκαν. Η επικράτειά τους επεκτάθηκε επίσης στον Καναδά, περιλαμβάνοντας περιοχές γύρω από τις ανατολικές Μεγάλες Λίμνες.
Η Συνομοσπονδία των Ιροκέζων έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ιστορίας της περιοχής και διατήρησε την κυριαρχία της μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, όταν οι συγκρούσεις με τους Ευρωπαίους αποίκους, η Αμερικανική Επανάσταση και οι εσωτερικές διαιρέσεις αποδυνάμωσαν τη δύναμή τους και οδήγησαν στην τελική παρακμή της συνομοσπονδίας τους.
