- Καθώς το νερό ήταν κλειδωμένο στα ηπειρωτικά στρώματα πάγου και στους ορεινούς παγετώνες, η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έπεσε κατά περίπου 120 έως 130 μέτρα (400 έως 430 πόδια) κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων, η οποία συνέβη από περίπου 2 εκατομμύρια έως 10.000 χρόνια πριν.
2. Γέφυρες ξηράς:
- Με την πτώση της στάθμης της θάλασσας, αναδύθηκαν χερσαίες γέφυρες που συνδέουν ηπείρους και νησιά. Αξιοσημείωτες χερσαίες γέφυρες περιελάμβαναν τη Βεριγγία μεταξύ της σημερινής Σιβηρίας και της Αλάσκας και το ράφι Σούντα μεταξύ της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Αυστραλίας. Αυτές οι συνδέσεις επέτρεψαν τη μετανάστευση ζώων και τη διασπορά φυτών σε περιοχές που τώρα χωρίζονται από νερό.
3. Αλλαγές ακτών:
- Καθώς η στάθμη της θάλασσας έπεσε, οι ακτές μετατοπίστηκαν δραματικά, εκθέτοντας τις κάποτε βυθισμένες υφαλοκρηπίδες. Αυτό είχε σημαντικές επιπτώσεις στα παράκτια οικοσυστήματα και στους ανθρώπινους πληθυσμούς που βασίζονταν στους θαλάσσιους πόρους.
4. Αλλάζει η κυκλοφορία των ωκεανών:
- Τα τεράστια στρώματα πάγου επηρέασαν τα ωκεάνια ρεύματα και τα πρότυπα κυκλοφορίας, αλλοιώνοντας την κατανομή της θερμικής ενέργειας σε όλο τον κόσμο. Αυτό, με τη σειρά του, επηρέασε τα περιφερειακά κλίματα και θα μπορούσε να έχει συμβάλει σε τοπικές μεταβολές των βροχοπτώσεων και της θερμοκρασίας.
5. Αλλαγές αλατότητας:
- Καθώς το γλυκό νερό αποθηκεύτηκε σε στρώματα πάγου, το υπόλοιπο νερό των ωκεανών έγινε ελαφρώς πιο αλατούχο. Οι αλλαγές στην αλατότητα των ωκεανών θα μπορούσαν να έχουν επηρεάσει τα θαλάσσια οικοσυστήματα και τους ευαίσθητους οργανισμούς, ιδιαίτερα σε παράκτια και περιθωριακά περιβάλλοντα.
6. Προσαρμογές θαλάσσιας ζωής:
- Η θαλάσσια ζωή έπρεπε να προσαρμοστεί στις μεταβαλλόμενες συνθήκες των ωκεανών της εποχής των παγετώνων, συμπεριλαμβανομένων των διακυμάνσεων της θερμοκρασίας, της στάθμης της θάλασσας και της διαθεσιμότητας τροφής. Πολλά είδη εξαφανίστηκαν, ενώ άλλα εξέλιξαν προσαρμογές που τους επέτρεψαν να ευδοκιμήσουν στις δύσκολες συνθήκες.
7. Συσσώρευση θαλάσσιων ιζημάτων:
- Οι μειωμένες εισροές ιζημάτων από τα ποτάμια λόγω της παγοκάλυψης και η μειωμένη διάβρωση οδήγησαν στη συσσώρευση θαλάσσιων ιζημάτων σε ορισμένες περιοχές. Αυτή η διαδικασία συνέβαλε στο σχηματισμό παχύρρευστων ιζηματογενών αποθέσεων που είναι πλούσιες σε πληροφορίες σχετικά με τις προηγούμενες περιβαλλοντικές συνθήκες.
