1. Νόμος για τη μίσθωση ορυκτών (MLA): Το MLA, που θεσπίστηκε το 1920, διέπει τη μίσθωση ομοσπονδιακών γαιών για εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Παρέχει ένα νομικό πλαίσιο για τις εταιρείες να λαμβάνουν άδειες και μισθώσεις για την εξερεύνηση και την ανάπτυξη πόρων πετρελαίου και φυσικού αερίου σε ομοσπονδιακά εδάφη. Το Γραφείο Διαχείρισης Γης (BLM) είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση της MLA και τη διαχείριση της μίσθωσης πετρελαίου και φυσικού αερίου σε δημόσιες εκτάσεις.
2. Νόμος περί εδαφών εξωτερικής υφαλοκρηπίδας (OCSLA): Το OCSLA, που ψηφίστηκε το 1953, ρυθμίζει την εξερεύνηση, την ανάπτυξη και την παραγωγή πόρων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Εξωτερική Ηπειρωτική Υφαλοκρηπίδα (OCS), η οποία εκτείνεται από τα κρατικά παράκτια ύδατα μέχρι το εξωτερικό άκρο του ηπειρωτικού περιθωρίου. Το Bureau of Ocean Energy Management (BOEM) επιβλέπει το OCSLA και διαχειρίζεται τις δραστηριότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου σε ομοσπονδιακά υπεράκτια ύδατα.
3. Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος (EPA): Η EPA διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη ρύθμιση των περιβαλλοντικών πτυχών των εργασιών πετρελαίου και φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών αέρα, της ποιότητας του νερού και της διαχείρισης αποβλήτων. Ο οργανισμός θέτει πρότυπα και εκδίδει άδειες για εγκαταστάσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου για να ελαχιστοποιήσει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους και να εξασφαλίσει τη συμμόρφωση με τους ομοσπονδιακούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς.
4. Διαχείριση Ασφάλειας Σωληνώσεων και Επικίνδυνων Υλικών (PHMSA): Η PHMSA, στο Υπουργείο Μεταφορών (DOT), είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση της ασφαλούς μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου μέσω αγωγών και άλλων τρόπων μεταφοράς. Ο οργανισμός αναπτύσσει κανονισμούς για το σχεδιασμό, την κατασκευή, τη συντήρηση και τη λειτουργία του αγωγού για την πρόληψη ατυχημάτων και την προστασία της δημόσιας ασφάλειας.
5. Κρατικοί Κανονισμοί: Εκτός από τους ομοσπονδιακούς κανονισμούς, τα κράτη έχουν τα δικά τους ρυθμιστικά πλαίσια για τις δραστηριότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου εντός των ορίων τους. Οι κρατικοί κανονισμοί μπορεί να καλύπτουν διάφορες πτυχές, όπως ο σχεδιασμός χρήσεων γης, η προστασία του περιβάλλοντος, οι άδειες γεωτρήσεων και η φορολογία. Τα κράτη μπορούν επίσης να ιδρύσουν τις δικές τους υπηρεσίες ή επιτροπές για την επίβλεψη των εργασιών πετρελαίου και φυσικού αερίου και την επιβολή κρατικών κανονισμών.
Αυτοί οι φορείς και τα ρυθμιστικά πλαίσια συνεργάζονται για να διασφαλίσουν ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου αναπτύσσονται και χρησιμοποιούνται με υπεύθυνο τρόπο που προστατεύει το περιβάλλον, τη δημόσια ασφάλεια και τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων, συμπεριλαμβανομένων των ιδιοκτητών γης, των τοπικών κοινοτήτων και των μελλοντικών γενεών.
