Γεωγραφική απομόνωση:Ορισμένες περιοχές έχουν φυσικά εμπόδια, όπως οι οροσειρές, οι έρημοι ή οι ωκεανοί, που εμποδίζουν τα ζώα να διασκορπιστούν και να αναμειχθούν με πληθυσμούς σε άλλες περιοχές. Με την πάροδο του χρόνου, αυτοί οι απομονωμένοι πληθυσμοί μπορούν να εξελίξουν μοναδικά χαρακτηριστικά και να γίνουν ξεχωριστά είδη ή υποείδη.
Μοναδικές προσαρμογές:Τα ζώα μπορούν να αναπτύξουν συγκεκριμένες προσαρμογές που τους επιτρέπουν να επιβιώσουν σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον ή να εκμεταλλευτούν μια συγκεκριμένη θέση. Αυτές οι προσαρμογές μπορεί να σχετίζονται με τη διατροφή τους, τα αρπακτικά, το κλίμα ή άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα, το Aye-aye της Μαδαγασκάρης έχει ένα μακρύ, λεπτό μεσαίο δάχτυλο, το οποίο χρησιμοποιεί για να εξάγει έντομα από το φλοιό δέντρων, και οι χελώνες Γκαλαπάγκος έχουν μακρύ λαιμό για να φτάσουν σε υψηλή βλάστηση.
Εξελικτική ιστορία:Η εξελικτική ιστορία μιας περιοχής μπορεί επίσης να παίξει ρόλο στον προσδιορισμό των ενδημικών ειδών της. Ορισμένες περιοχές μπορεί να έχουν υποστεί μοναδικά γεωλογικά γεγονότα ή αλλαγές στο κλίμα που ευνόησαν την επιβίωση ορισμένων ειδών ενώ άλλες εξαφανίστηκαν. Με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα μοναδικά είδη μπορούν να διαφοροποιηθούν και να εξελιχθούν σε ξεχωριστές ομάδες.
Παραδείγματα τόπων με υψηλά επίπεδα ενδημισμού περιλαμβάνουν τα νησιά Γκαλαπάγκος, τη Μαδαγασκάρη, την Αυστραλία και τη Φλωριστική Περιοχή του Ακρωτηρίου της Νότιας Αφρικής. Αυτές οι περιοχές έχουν μοναδικά γεωγραφικά χαρακτηριστικά, ενδιαιτήματα και ιστορίες που επέτρεψαν την εξέλιξη πολλών ενδημικών ειδών.
