1. Κυβερνητικές διατάξεις :Οι αποικιακές κυβερνήσεις έδωσαν αρχικά βασικές σιτηρέσες στους ανθρακωρύχους για να αποτρέψουν την πείνα και την κοινωνική αναταραχή. Αυτές οι διατάξεις περιλαμβάνουν συνήθως αλεύρι, τσάι, ζάχαρη και αλατισμένο κρέας. Ωστόσο, καθώς οι χρυσές βιασύνη επεκτάθηκαν και περισσότεροι άνθρωποι συρρέουν στα χρυσά πεδία, η ικανότητα της κυβέρνησης να προμηθεύει διατάξεις τεντώθηκε, οδηγώντας σε ελλείψεις.
2. Τοπικές προμήθειες :Οι ανθρακωρύχοι συχνά βασίζονταν σε τοπικούς αγρότες, βοσκοτόπους και αποθηκών για προμήθειες διατροφής. Αυτοί οι τοπικοί παραγωγοί παρείχαν κρέας, λαχανικά, φρούτα και άλλα προϊόντα στα χρυσά πεδία. Ωστόσο, η ζήτηση συχνά ξεπέρασε την προσφορά, την αύξηση των τιμών και τη δημιουργία ελλείψεων τροφίμων.
3. Κυνήγι και ψάρεμα :Για να συμπληρώσουν τις διατάξεις τους, οι ανθρακωρύχοι ασχολούνται με τις δραστηριότητες κυνηγιού και αλιείας. Η άφθονη άγρια φύση στον αυστραλιανό θάμνο παρείχε πηγή κρέατος, όπως καγκουρό, κουνέλια, όρια και διάφορα είδη πουλιών. Η αλιεία ήταν επίσης κοινή στις παράκτιες και εσωτερικές περιοχές, παρέχοντας πηγή φρέσκων ψαριών.
4. Κινητά καταστήματα και κρεοπωλεία :Οι έμποροι και οι κρεοπωλεία των πλανόδων δημιούργησαν κινητά καταστήματα και κρεοπωλείο στα χρυσά πεδία, ακολουθώντας τις κινήσεις των ανθρακωρύχων. Πώλησαν κρέας, ψωμί και άλλες βασικές διατάξεις σε διογκωμένες τιμές λόγω της υψηλής ζήτησης.
5. Καλλιεργούμενα λαχανικά :Μερικοί ανθρακωρύχοι προσπάθησαν να καλλιεργήσουν τα δικά τους λαχανικά σε μικρούς κήπους κοντά στα κάμπινγκ τους ή στις αξιώσεις εξόρυξης. Ωστόσο, το προκλητικό κλίμα και η έλλειψη κατάλληλης γης κατέστησαν συχνά αυτό το δύσκολο.
6. Προμήθειες νερού :Η πρόσβαση σε γλυκό νερό ήταν κρίσιμη στο ξηρό περιβάλλον της Αυστραλίας. Οι ανθρακωρύχοι βασίστηκαν σε διάφορες πηγές νερού, συμπεριλαμβανομένων των ποταμών, των κολπίσκων και των οπών νερού. Κατασκευάστηκαν φράγματα, δεξαμενές και αγώνες νερού για τη συλλογή και τη διανομή νερού για τις εργασίες κατανάλωσης αλκοόλ, μαγειρέματος και εξόρυξης.
7. Διήθηση και βρασμό :Για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια του πόσιμου νερού, οι ανθρακωρύχοι χρησιμοποίησαν μεθόδους διήθησης όπως κάρβουνο ή φίλτρα άμμου για την απομάκρυνση των ακαθαρσιών. Το βραστό νερό ήταν επίσης μια κοινή πρακτική για να σκοτωθούν οι επιβλαβείς μικροοργανισμούς.
8. Καροτσάκια νερού :Σε περιοχές όπου οι πηγές νερού ήταν σπάνιες, τα καροτσάκια νερού μεταφέρουν νερό από μακρινά ποτάμια ή κολπίσκους στα χρυσά πεδία. Αυτά τα καροτσάκια που πωλούνται νερό σε υψηλές τιμές, καθιστώντας το πολύτιμο εμπόρευμα.
9. Χρυσή συνοδεία συνοδείας :Οι συνοδεία χρυσού συνοδείας, οι οποίες μεταφέρουν χρυσό από τα χρυσά πεδία στις πλησιέστερες πόλεις ή λιμάνια, συχνά διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην παροχή τροφίμων και νερού σε απομακρυσμένα στρατόπεδα εξόρυξης. Αυτές οι συνοδείες έφεραν διατάξεις και φρέσκα προμήθειες τόσο για τους ανθρακωρύχους όσο και για το προσωπικό συνοδείας.
10. Διατήρηση τροφίμων :Οι ανθρακωρύχοι διατηρούσαν τρόφιμα μέσω διαφόρων μεθόδων, συμπεριλαμβανομένου του αλάτου, του καπνίσματος και της ξήρανσης, για να επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής του ελλείψει ψύξης.
Παρά τις προσπάθειες αυτές, η έλλειψη τροφίμων και η έλλειψη νερού ήταν κοινές προκλήσεις κατά τη διάρκεια των αυστραλιανών χρυσών βιασμών, οδηγώντας σε κακουχίες, υποσιτισμό και εστίες ασθενειών όπως η δυσεντερία και η σκορ μεταξύ των ανθρακωρύχων.
