Προκλήσεις χρήσης του θαλασσινού νερού:
1. Έλλειψη αποτελεσματικότητας: Το θαλασσινό νερό δεν είναι ιδανική πηγή νερού για πυροσβεστικούς σκοπούς λόγω της περιεκτικότητάς του σε αλάτι. Το αλάτι στο θαλασσινό νερό μπορεί να εμποδίσει τα σταγονίδια νερού να διασπάσουν αποτελεσματικά και να ψύξουν τα φλεγόμενα υλικά. Όταν το θαλασσινό νερό εξατμίζεται, αφήνει πίσω του υπολείμματα αλατιού, τα οποία μπορεί να παρεμποδίσουν τη διαδικασία κατάσβεσης και να δυσκολέψουν την πλήρη κατάσβεση της φωτιάς.
2. Αυξημένη αγωγιμότητα: Το θαλασσινό νερό είναι ηλεκτρικός αγωγός λόγω των διαλυμένων αλάτων που περιέχει. Η χρήση θαλασσινού νερού στην πυρόσβεση μπορεί να δημιουργήσει ηλεκτρικούς κινδύνους, ειδικά όταν βρίσκεται κοντά σε ηλεκτροφόρα καλώδια ή άλλη ηλεκτρική υποδομή. Η παρουσία αλατιού στο θαλασσινό νερό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ηλεκτροπληξίας για τους πυροσβέστες και μπορεί να βλάψει τον ηλεκτρικό εξοπλισμό.
3. Διάβρωση: Το θαλασσινό νερό είναι γνωστό για τις διαβρωτικές του ιδιότητες. Περιέχει διάφορα μέταλλα και άλατα, συμπεριλαμβανομένου του χλωριούχου νατρίου, το οποίο μπορεί να διαβρώσει μεταλλικές επιφάνειες, όπως αυτές που βρίσκονται στον πυροσβεστικό εξοπλισμό. Η χρήση θαλασσινού νερού μπορεί να οδηγήσει σε επιταχυνόμενη φθορά αντλιών, σωλήνων, ακροφυσίων και άλλων εργαλείων πυρόσβεσης. Αυτή η διάβρωση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητα και την ανθεκτικότητα του πυροσβεστικού εξοπλισμού.
4. Logistics: Η απόκτηση και η μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων θαλασσινού νερού σε απομακρυσμένες τοποθεσίες πυρκαγιάς μπορεί να είναι υλικοτεχνική πρόκληση. Οι παράκτιες περιοχές μπορεί να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στο θαλασσινό νερό, αλλά η μεταφορά του σε περιοχές της ενδοχώρας που έχουν πληγεί από πυρκαγιές ενδέχεται να απαιτήσει σημαντικούς πόρους, χρόνο και εξειδικευμένο εξοπλισμό.
5. Περιβαλλοντικές ανησυχίες: Η χρήση θαλασσινού νερού για την κατάσβεση πυρκαγιών μπορεί να έχει πιθανές περιβαλλοντικές συνέπειες. Η υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι του θαλασσινού νερού μπορεί να επηρεάσει τα ευαίσθητα οικοσυστήματα, εάν μεγάλες ποσότητες απορρίπτονται σε πηγές γλυκού νερού, υδάτινες οδούς ή στη γύρω βλάστηση. Επιπλέον, η χρήση θαλασσινού νερού μπορεί να αλλάξει τη σύνθεση του εδάφους και να επηρεάσει την ανάπτυξη των φυτών στις πληγείσες περιοχές.
Λόγω αυτών των προκλήσεων, οι πυροσβεστικές υπηρεσίες και οι αρχές βασίζονται συνήθως σε αποκλειστικές πηγές νερού, όπως κρουνούς, βυτιοφόρα ή φυσικούς πόρους γλυκού νερού, για την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. Το θαλασσινό νερό δεν είναι προτιμώμενο ή τυπικό πυροσβεστικό μέσο για πυρκαγιές. Αντίθετα, εξειδικευμένες στρατηγικές και τεχνικές, όπως ο εναέριος βομβαρδισμός με νερό με χρήση γλυκού νερού, χρησιμοποιούνται συνήθως για την αποτελεσματική καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών και την ελαχιστοποίηση των κινδύνων για τους πυροσβέστες, τον εξοπλισμό και το περιβάλλον.
