1. Ανακούφιση από αφόρητα βάσανα:
Η ευθανασία χρησιμοποιείται συχνά ως μια συμπονετική επιλογή για την ανακούφιση ατόμων που υποφέρουν από ακραίο πόνο, δύσκολες ασθένειες ή εξουθενωτικές καταστάσεις που βλάπτουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η ευθανασία επιτρέπει στα άτομα να τερματίσουν τον πόνο τους και να κερδίσουν έναν ειρηνικό και αξιοπρεπή θάνατο.
2. Σεβασμός για την προσωπική αυτονομία:
Η ευθανασία σέβεται την αυτονομία και το δικαίωμα του ατόμου να επιλέξει το τέλος της ζωής του. Όταν ένα άτομο είναι ανίατο άρρωστο ή υποφέρει πολύ, η ευθανασία του παρέχει την επιλογή να κάνει μια ενημερωμένη επιλογή σχετικά με τον θάνατό του, αντί να υπομείνει παρατεταμένο πόνο ή απώλεια αξιοπρέπειας.
3. Συμπόνια και Έλεος:
Σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει ελπίδα για ανάκαμψη, η ευθανασία μπορεί να είναι μια πράξη συμπόνιας και ελέους, επιτρέποντας στα άτομα να αποφύγουν την περιττή ταλαιπωρία και δίνοντας ένα ειρηνικό και ελεγχόμενο τέλος στη ζωή τους.
4. Ποιότητα Ζωής:
Για τα άτομα των οποίων η ποιότητα ζωής έχει επιδεινωθεί σημαντικά λόγω της κατάστασής τους, η ευθανασία παρέχει έναν τρόπο να τερματίσουν τα βάσανά τους και να δώσουν προτεραιότητα στην άνεση και την ευημερία τους. Τους επιτρέπει να διατηρούν τον έλεγχο των επιλογών της ζωής τους, ακόμη και όταν αντιμετωπίζουν σοβαρή ασθένεια ή αναπηρία.
5. Προηγμένες Οδηγίες και Σχεδιασμός στο τέλος του κύκλου ζωής:
Η ευθανασία μπορεί να είναι μέρος του σχεδιασμού του τέλους ζωής, όπου τα άτομα μπορούν να δημιουργήσουν εκ των προτέρων οδηγίες ή διαθήκες διαβίωσης, προσδιορίζοντας τις επιθυμίες τους για ιατρική περίθαλψη σε περίπτωση που καταστούν ανίκανα να λάβουν αποφάσεις για τον εαυτό τους. Αυτές οι οδηγίες περιλαμβάνουν συχνά την επιλογή να ζητηθεί ευθανασία εάν προκύψουν συγκεκριμένες συνθήκες.
6. Νομικά και ηθικά ζητήματα:
Η νομιμότητα και οι ηθικές πτυχές της ευθανασίας διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Ορισμένες δικαιοδοσίες έχουν νομιμοποιήσει την ευθανασία βάσει αυστηρών κανονισμών και κατευθυντήριων γραμμών για να διασφαλίσουν ότι υπάρχουν εγγυήσεις για την πρόληψη της κατάχρησης και την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων. Οι ηθικοί προβληματισμοί γύρω από την ευθανασία περιλαμβάνουν αρχές όπως η αυτονομία του ασθενούς, η ευεργεσία (κάνω καλό) και η μη κακοήθεια (μην βλάπτεις).
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ευθανασία δεν είναι μια καθολική πρακτική και η χρήση της υπόκειται σε νομικούς, ηθικούς και πολιτιστικούς λόγους. Οι λόγοι για τη χρήση της ευθανασίας μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τις ατομικές περιστάσεις και την κοινωνική στάση απέναντι στις αποφάσεις στο τέλος της ζωής.
