Τα ξύλινα σουβέρ ήταν ο πρώτος τύπος τρενάκι που κατασκευάστηκε, αλλά ήταν και τα πιο επικίνδυνα. Τα ξύλινα σουβέρ είναι ευαίσθητα σε σήψη, ρωγμές και στρέβλωση, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε ατυχήματα.
Τα χαλύβδινα σουβέρ, από την άλλη, είναι πολύ πιο ανθεκτικά και αντέχουν πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις. Επίσης, δεν σαπίζουν ούτε στραβώνουν, επομένως δεν έχουν την ίδια πιθανότητα ατυχημάτων με τα ξύλινα σουβέρ.
Ως αποτέλεσμα αυτών των πλεονεκτημάτων, τα σουβέρ από χάλυβα έχουν γίνει το πρότυπο για τα νέα τρενάκια. Τα ξύλινα σουβέρ κατασκευάζονται ακόμα, αλλά είναι πολύ πιο σπάνια από ό,τι ήταν κάποτε.
Εκτός από τον χάλυβα, άλλα δομικά υλικά που έχουν επηρεάσει την ασφάλεια των τρενάκι είναι το σκυρόδεμα και το fiberglass. Το σκυρόδεμα χρησιμοποιείται συχνά για τη θεμελίωση των τρενάκι, ενώ το fiberglass χρησιμοποιείται συχνά για την πίστα. Και τα δύο αυτά υλικά είναι ισχυρά και ανθεκτικά και συμβάλλουν στη διατήρηση της ασφάλειας των τρενάκι για τους επιβάτες.
