Οι κυματοθραύστες χρησιμοποιούνται συχνά σε συνδυασμό με άλλα μέτρα προστασίας των ακτών, όπως θαλάσσια τοιχώματα, βράχους και προβλήτες. Τα θαλάσσια τοιχώματα είναι κάθετες κατασκευές που χτίζονται κατά μήκος της ακτογραμμής για την πρόληψη της διάβρωσης και των πλημμυρών. Τα Groynes είναι κατασκευές που είναι χτισμένες κάθετα στην ακτογραμμή για να παγιδεύουν τα ιζήματα και να δημιουργούν την παραλία. Οι προβλήτες είναι μακριές, στενές κατασκευές χτισμένες στο νερό για να προστατεύουν μια είσοδο ή ένα κανάλι του λιμανιού από τα κύματα και τα ρεύματα.
Οι κυματοθραύστες μπορούν να έχουν πολλές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, τόσο θετικές όσο και αρνητικές. Οι κυματοθραύστες μπορούν να αποτελέσουν βιότοπο για τη θαλάσσια ζωή και να αυξήσουν τους πληθυσμούς των ψαριών δημιουργώντας μια προστατευμένη περιοχή όπου τα ψάρια μπορούν να αναπαραχθούν και να αναπτυχθούν. Οι κυματοθραύστες μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην προστασία των παράκτιων οικοτόπων μειώνοντας τη διάβρωση και τις πλημμύρες. Ωστόσο, οι κυματοθραύστες μπορούν επίσης να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή αλλάζοντας τα υδάτινα ρεύματα και τα πρότυπα ιζημάτων, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν την κατανομή των θαλάσσιων ειδών. Οι κυματοθραύστες μπορούν επίσης να παρεμποδίσουν τη φυσική κίνηση της άμμου κατά μήκος της ακτογραμμής, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διάβρωση της παραλίας.
Εκτός από τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις, οι κυματοθραύστες μπορούν επίσης να έχουν κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Οι κυματοθραύστες μπορούν να βελτιώσουν την πρόσβαση σε παραλίες και λιμάνια, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο τουρισμό και οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, οι κυματοθραύστες μπορεί επίσης να είναι δαπανηρές στην κατασκευή και τη συντήρηση και μερικές φορές μπορεί να θεωρηθούν αντιαισθητικοί.