Την εποχή που οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήλθαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τον Δεκέμβριο του 1941, η ζώνη της Διώρυγας του Παναμά ήταν κρίσιμης σημασίας για την αμερικανική εθνική ασφάλεια. Θεωρήθηκε ότι ήταν μια από τις πιο ευάλωτες περιοχές που έπρεπε να υπερασπιστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Η Διώρυγα βρισκόταν υπό συνεχή απειλή επίθεσης από τις δυνάμεις του Άξονα και η ανάγκη προστασίας του απαιτούσε σημαντική δέσμευση αμερικανικών στρατιωτικών πόρων.
Η Ζώνη του Καναλιού φιλοξενούσε μια ποικιλία στρατιωτικών εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένων των Fort Amador, Fort Clayton και Fort Kobbe. Αυτές οι βάσεις στέγαζαν αμερικανικά στρατεύματα που ήταν υπεύθυνα για την υπεράσπιση της Διώρυγας και των γύρω περιοχών. Στη Ζώνη του Καναλιού βρισκόταν επίσης μια ναυτική βάση στο Ρόντμαν και μια αεροπορική βάση στο Χάουαρντ Φιλντ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατήρησαν ισχυρή στρατιωτική παρουσία στη Ζώνη του Καναλιού μέχρι τη δεκαετία του 1970, όταν άρχισαν να διαπραγματεύονται μια συνθήκη με τον Παναμά για τη μεταφορά του ελέγχου της Διώρυγας στον έλεγχο του Παναμά. Η Συνθήκη για τη Διώρυγα του Παναμά του 1977 καθόρισε ένα χρονοδιάγραμμα για τη μεταφορά της Διώρυγας, το οποίο ολοκληρώθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1999.
