- Απολιθώματα θαλάσσιων οργανισμών: Απολιθώματα θαλάσσιων οργανισμών, όπως κοχύλια, κοράλλια και ψάρια, βρίσκονται σε ιζηματογενή πετρώματα στην ξηρά. Αυτό δείχνει ότι αυτές οι περιοχές κάποτε καλύπτονταν από ωκεανό.
- Καταθέσεις αλατιού: Κοιτάσματα αλατιού, όπως αλυκές και θόλοι αλατιού, βρίσκονται σε πολλά μέρη του κόσμου. Αυτές οι αποθέσεις σχηματίζονται όταν το θαλασσινό νερό εξατμίζεται, αφήνοντας πίσω το αλάτι. Αυτό δείχνει ότι αυτές οι περιοχές κάποτε καλύπτονταν από ωκεανό.
- Πλατφόρμες κοπής κυμάτων: Οι πλατφόρμες κοπής κυμάτων είναι επίπεδες, οριζόντιες επιφάνειες που βρίσκονται κατά μήκος των ακτών. Σχηματίζονται από τη διάβρωση των βράχων από τα κύματα. Η παρουσία πλατφορμών κοπής κυμάτων δείχνει ότι η στάθμη της θάλασσας κάποτε ήταν υψηλότερη από σήμερα.
- Άπλωμα στον πυθμένα της θάλασσας: Η θεωρία της εξάπλωσης του πυθμένα της θάλασσας δηλώνει ότι ο πυθμένας του ωκεανού διαχωρίζεται συνεχώς. Καθώς δημιουργείται νέος πυθμένας του ωκεανού, ο παλιός πυθμένας του ωκεανού καταστρέφεται. Αυτή η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει σύγκρουση χερσαίων μαζών, η οποία μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό βουνών. Τα Ιμαλάια, για παράδειγμα, σχηματίστηκαν όταν η ινδική πλάκα συγκρούστηκε με την ευρασιατική πλάκα.
- Ηπειρωτική μετατόπιση: Η θεωρία της μετατόπισης των ηπείρων αναφέρει ότι οι ήπειροι κινούνται συνεχώς. Αυτή η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει τη μετακίνηση χερσαίων μαζών σε διαφορετικές κλιματικές ζώνες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στη χλωρίδα και την πανίδα. Για παράδειγμα, η έρημος Σαχάρα ήταν κάποτε ένα καταπράσινο τροπικό δάσος.
