Δημοκρατικές δημοκρατίες: Η πλειοψηφία των χωρών της Λατινικής Αμερικής είναι δημοκρατικές δημοκρατίες. Σε μια δημοκρατική δημοκρατία, η κυβέρνηση εκλέγεται από το λαό και είναι υπόλογη σε αυτόν. Οι δημοκρατικές δημοκρατίες στη Λατινική Αμερική περιλαμβάνουν τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Αργεντινή και την Κόστα Ρίκα.
Προεδρικές δημοκρατίες: Σε μια προεδρική δημοκρατία, ο πρόεδρος είναι ταυτόχρονα ο αρχηγός του κράτους και ο αρχηγός της κυβέρνησης. Ο πρόεδρος εκλέγεται απευθείας από το λαό και έχει την εξουσία να διορίζει και να παύει υπουργούς. Οι προεδρικές δημοκρατίες στη Λατινική Αμερική περιλαμβάνουν το Μεξικό, την Κολομβία και τον Ισημερινό.
Κοινοβουλευτικές δημοκρατίες: Σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, ο αρχηγός της κυβέρνησης είναι ο πρωθυπουργός, ενώ ο αρχηγός του κράτους είναι ένας πρόεδρος ή μονάρχης που έχει περιορισμένες εξουσίες. Ο πρωθυπουργός διορίζεται από τον πρόεδρο ή τον μονάρχη αφού εκλεγεί από το κοινοβούλιο. Οι κοινοβουλευτικές δημοκρατίες στη Λατινική Αμερική περιλαμβάνουν το Περού, την Ουρουγουάη και τη Δομινικανή Δημοκρατία.
Αυταρχικά καθεστώτα: Τα αυταρχικά καθεστώτα είναι κυβερνήσεις που δεν βασίζονται σε δημοκρατικές αρχές. Τα αυταρχικά καθεστώτα μπορούν να λάβουν διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών δικτατοριών, μονοκομματικών κρατών και προσωπικών καθεστώτων. Τα αυταρχικά καθεστώτα στη Λατινική Αμερική ήταν λιγότερο συνηθισμένα τα τελευταία χρόνια, αλλά υπήρχαν σε χώρες όπως η Κούβα, η Νικαράγουα και η Βενεζουέλα.
Η ομοσπονδιακή πολιτεία: Ορισμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής είναι ομοσπονδιακά κράτη, που σημαίνει ότι η χώρα χωρίζεται σε πολλές ημιαυτόνομες πολιτείες ή επαρχίες. Κάθε πολιτεία ή επαρχία έχει τη δική της κυβέρνηση και νομοθετικό σώμα, αλλά υπάρχει επίσης μια κεντρική ομοσπονδιακή κυβέρνηση που επιβλέπει θέματα όπως η εξωτερική πολιτική, η άμυνα και η οικονομική πολιτική. Τα ομοσπονδιακά κράτη της Λατινικής Αμερικής περιλαμβάνουν τη Βραζιλία, την Αργεντινή και το Μεξικό.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το πολιτικό τοπίο της Λατινικής Αμερικής είναι περίπλοκο και συνεχώς εξελίσσεται. Ορισμένες χώρες μπορεί να έχουν περάσει από τον ένα τύπο διακυβέρνησης στον άλλο με την πάροδο του χρόνου και υπάρχουν συνεχείς συζητήσεις και συζητήσεις σχετικά με την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα των διαφορετικών πολιτικών συστημάτων στην περιοχή.