1. Στρατιωτική ισχύς :Ο Φίλιππος ήταν ένας λαμπρός στρατιωτικός στρατηγός που αναμόρφωσε και εκσυγχρόνισε τον μακεδονικό στρατό, μετατρέποντάς τον σε μια τρομερή μαχητική δύναμη. Υιοθέτησε νέες τακτικές, όπως η χρήση του σχηματισμού φάλαγγας και του ιππικού, που έδωσε στα στρατεύματά του ένα πλεονέκτημα έναντι των τυπικά βασισμένων σε πολίτες στρατών των ελληνικών πόλεων-κρατών. Η στρατιωτική ικανότητα του Φιλίππου του επέτρεψε να κερδίσει αποφασιστικές μάχες και να κατακτήσει εδάφη, αναγκάζοντας πολλές ελληνικές πόλεις να υποταχθούν στον μακεδονικό έλεγχο.
2. Διπλωματία και συμμαχίες :Ο Φίλιππος χρησιμοποίησε επιδέξια τη διπλωματία για να διχάσει και να αποδυναμώσει τις ελληνικές πόλεις-κράτη. Εκμεταλλεύτηκε τους ανταγωνισμούς και τις συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών πόλεων, προσφέροντας υποστήριξη και συμμαχίες σε ορισμένες φατρίες για να αποκτήσει επιρροή και έλεγχο. Ο Φίλιππος έκανε τακτικές συμμαχίες με ορισμένες πόλεις-κράτη, προσφέροντας προστασία ή ευνοϊκούς όρους με αντάλλαγμα την υποστήριξη ή την ουδετερότητά τους. Αυτή η προσέγγιση διαίρει και βασίλευε απέτρεψε μια ενιαία αντίσταση εναντίον του.
3. Συνθήκες ειρήνης :Αφού κέρδισε στρατιωτικές νίκες, ο Φίλιππος έκανε συχνά συνθήκες ειρήνης με ηττημένες ελληνικές πόλεις με σχετικά ευνοϊκούς όρους. Αυτή η πολιτική μετριοπάθειας και επιείκειας του κέρδισε την καλή θέληση ορισμένων κατακτημένων πόλεων, μειώνοντας την πιθανότητα μελλοντικών εξεγέρσεων.
4. Κορινθιακό Πρωτάθλημα :Το 337 π.Χ., ο Φίλιππος συγκάλεσε το Συνέδριο της Κορίνθου, όπου εξασφάλισε τη συγκρότηση της Κορινθιακής Συμμαχίας. Αυτή η ένωση ένωσε τις περισσότερες ελληνικές πόλεις-κράτη υπό την ηγεσία της Μακεδονίας. Ο Φίλιππος ανέλαβε τον τίτλο του «ηγεμόνα» (αρχηγός) της ένωσης, κερδίζοντας την αναγνώριση και την υποστήριξη των ελληνικών πόλεων για τις εκστρατείες του ενάντια σε κοινές εξωτερικές απειλές, ιδιαίτερα της Περσικής Αυτοκρατορίας.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν συμμετείχαν πρόθυμα όλες οι ελληνικές πόλεις-κράτη σε αυτή τη διαδικασία ενοποίησης. Ορισμένες πόλεις, όπως η Αθήνα και η Θήβα, αντιστάθηκαν στη μακεδονική κυριαρχία και πολέμησαν ανεπιτυχώς για να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους. Ωστόσο, η στρατιωτική δύναμη, οι διπλωματικές ικανότητες και οι συμμαχίες του Φιλίππου οδήγησαν τελικά στην ενοποίηση του μεγαλύτερου μέρους της ηπειρωτικής Ελλάδας υπό τον έλεγχο της Μακεδονίας.
