Σύμφωνα με τη θεωρία του συγκριτικού πλεονεκτήματος του Νότου, οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν ξεχωριστά πλεονεκτήματα σε ορισμένους τομείς λόγω ενός συνδυασμού παραγόντων, όπως:
1. Δωρεά φυσικών πόρων: Πολλές αναπτυσσόμενες χώρες είναι πλούσιες σε φυσικούς πόρους, όπως ορυκτά, δάση και γεωργικούς πόρους, παρέχοντάς τους ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή και την εξαγωγή πρωτογενών εμπορευμάτων.
2. Εργατικοί πόροι: Οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν συχνά άφθονες εργατικές δυνάμεις με χαμηλότερο κόστος μισθών σε σύγκριση με τα ανεπτυγμένα έθνη. Αυτό μπορεί να τους δώσει ένα πλεονέκτημα κόστους σε βιομηχανίες έντασης εργασίας, όπως η παραγωγή, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και η γεωργία.
3. Υποδομή και τεχνολογία: Ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες ενδέχεται να έχουν λιγότερο προηγμένες υποδομές και τεχνολογία σε σύγκριση με τα ανεπτυγμένα έθνη, μερικές φορές μπορούν να υιοθετήσουν κατάλληλες τεχνολογίες που είναι πιο κατάλληλες για τις οικονομικές τους συνθήκες και τους περιορισμούς των πόρων τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εξοικονόμηση κόστους και βελτιωμένη παραγωγικότητα σε ορισμένους τομείς.
4. Εμπορικές πολιτικές: Ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες έχουν υιοθετήσει ευνοϊκές εμπορικές πολιτικές, όπως οι εξαγωγικές επιδοτήσεις ή οι προτιμησιακές εμπορικές συμφωνίες, προωθούν τις εξαγωγές τους και να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις διεθνείς αγορές.
5. Συναλλαγματικές ισοτιμίες: Οι αναπτυσσόμενες χώρες μπορούν να επωφεληθούν από υποτιμημένα νομίσματα, τα οποία μπορούν να καταστήσουν τις εξαγωγές τους φθηνότερες και πιο ανταγωνιστικές στις παγκόσμιες αγορές.
6. Οικονομική ανάπτυξη και εκβιομηχάνιση: Καθώς οι αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν οικονομική ανάπτυξη και εκβιομηχάνιση, μπορούν να αναπτύξουν νέες βιομηχανίες και να διαφοροποιήσουν τις οικονομίες τους, δημιουργώντας πρόσθετες πηγές συγκριτικού πλεονεκτήματος.
Η θεωρία του συγκριτικού πλεονεκτήματος του Νότου δίνει έμφαση στη σημασία της λήψης των ειδικών οικονομικών συνθηκών και των περιστάσεων των αναπτυσσόμενων χωρών κατά την αξιολόγηση των δυνατοτήτων τους για την οικονομική ανάπτυξη. Προκαλεί τις παραδοσιακές αντιλήψεις του συγκριτικού πλεονεκτήματος και υποστηρίζει τις πολιτικές και τις στρατηγικές που αξιοποιούν τα μοναδικά πλεονεκτήματα αυτών των χωρών για την προώθηση της βιώσιμης και αποκλειστικής ανάπτυξης.
