Κατά τη διάρκεια της Δυναστείας του Qing, η Κίνα εισέβαλε σύντομα στο Βιετνάμ το 1789 και τη Βιρμανία (τώρα Μυανμάρ) το 1765-69, αλλά αυτές οι εισβολές περιορίστηκαν στο πεδίο εφαρμογής και δεν οδήγησαν σε μόνιμη κατοχή. Η Κίνα συμμετείχε επίσης σε συνοριακές συγκρούσεις με την Ινδία και τη Σοβιετική Ένωση, αλλά αυτές δεν αφορούσαν την εισβολή σε ξένη επικράτεια.
Στη σύγχρονη κινεζική ιστοριογραφία, οι ακόλουθες χώρες ή εδάφη θεωρούνται ότι έχουν εισβάλει από την Κίνα σε ένα ή άλλο σημείο:
- Βιετνάμ
- Βιρμανία (Μυανμάρ)
- Θιβέτ (αυτόνομη περιοχή της Κίνας)
- Xinjiang (αυτόνομη περιοχή της Κίνας)
- Μογγολία (ανεξάρτητη χώρα από το 1921)
- Κορέα (Χερσόνησο χωρισμένη σε βόρεια και Νότια Κορέα από το 1953)
- Ταϊβάν (αυτο-κυβερνητικό νησί που διεκδικεί η Κίνα)
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ορισμένες από αυτές τις εισβολές ή προσφορές αμφισβητούνται ή έχουν επιλυθεί μέσω συνθηκών και συμφωνιών. Για παράδειγμα, η Κίνα και το Βιετνάμ έχουν μακρά ιστορία σύγκρουσης στα σύνορα, αλλά οι δύο χώρες έχουν υπογράψει συμφωνίες για την εξομάλυνση των σχέσεων και την ειρηνική επίλυση των εδαφικών τους διαφορών.
Ομοίως, η σχέση της Κίνας με το Θιβέτ είναι πολύπλοκη και το καθεστώς του Θιβέτ ως αυτόνομη περιοχή της Κίνας δεν αναγνωρίζεται καθολικά. Η εισβολή και η κατοχή του Θιβέτ στη δεκαετία του 1950 παραμένει ένα ευαίσθητο ζήτημα στις διεθνείς σχέσεις.
Ως εκ τούτου, ο αριθμός των χωρών που έχει εισβάλει η Κίνα εξαρτάται από το ιστορικό πλαίσιο και τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό μιας εισβολής.
