1. Κυβερνητικές διατάξεις :Η βρετανική κυβέρνηση παρείχε βασικά σιτηρέσια, στέγη και ιατρική περίθαλψη στους κατάδικους. Αυτές οι διατάξεις περιλάμβαναν μερίδες τροφίμων (όπως αλεύρι, κρέας, τσάι και ζάχαρη), διαμονή σε στρατώνες ή καλύβες και πρόσβαση σε ιατρικές εγκαταστάσεις.
2. Αγροτική Ανάπτυξη :Οι βρετανικές αρχές ενθάρρυναν τους κατάδικους να εργαστούν στη γεωργία, την εκκαθάριση γης, τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Αυτή η αγροτική εργασία παρείχε ένα μέσο για τους κατάδικους να συμβάλουν στην ανάπτυξη της αποικίας παρέχοντας παράλληλα μια πηγή τροφής για τους ίδιους και την ευρύτερη κοινότητα.
3. Αναθέσεις εργασίας :Στους κατάδικους ανατέθηκαν διάφορα είδη εργασίας με βάση τις δεξιότητες και τις σωματικές τους δυνατότητες. Αυτό κυμαινόταν από τη χειρωνακτική εργασία (όπως οι κατασκευές, η κατασκευή δρόμων και η ξυλουργική) έως τα εξειδικευμένα επαγγέλματα όπως η σιδηρουργία, η ραπτική και η ξυλουργική. Αυτές οι εργατικές αποστολές παρείχαν στους κατάδικους ευκαιρίες να μάθουν νέες δεξιότητες, να κερδίσουν μισθούς και να συνεισφέρουν στην υποδομή και την οικονομία της αποικίας.
4. Σύστημα εισιτηρίων αδείας :Αφού εκτίσουν ένα μέρος της ποινής τους και επιδείξουν καλή συμπεριφορά, οι κατάδικοι μπορούσαν να κερδίσουν «εισιτήριο άδειας». Αυτό τους παρείχε ελευθερία υπό όρους και τη δυνατότητα να εργάζονται για μισθούς έξω από τον έλεγχο της κυβέρνησης. Οι κάτοχοι εισιτηρίων είχαν την ευκαιρία να βελτιώσουν την κατάστασή τους και τελικά να λάβουν πλήρη χάρη.
5. Μεταφορές :Οι κατάδικοι μεταφέρονταν συχνά στην Αυστραλία για σχετικά ασήμαντα αδικήματα, και στα πρώτα χρόνια του βρετανικού αποικισμού της Αυστραλίας, οι περισσότεροι από τους καταδίκους μεταφέρονταν για κλοπή τροφίμων. Ενώ τα εγκλήματά τους μπορεί να ήταν σοβαρά με τα πρότυπα της εποχής, συνήθως δεν ήταν βίαιοι εγκληματίες. Αυτό σήμαινε ότι πολλοί από τους κατάδικους είχαν τη δυνατότητα και την προσαρμοστικότητα να αποκατασταθούν σε ένα νέο περιβάλλον.
6. Χειραφέτηση :Με την ολοκλήρωση της ποινής τους ή τη λήψη χάρης, χορηγήθηκε στους κατάδικους χειραφέτηση, η οποία τους επέτρεπε να γίνουν ελεύθεροι έποικοι στην αποικία. Θα μπορούσαν να έχουν ιδιοκτησία, να ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και να συμμετέχουν πλήρως στην κοινωνία, δεδομένου ότι πληρούνταν οι απαραίτητες προϋποθέσεις.
7. Υποστήριξη από Θρησκευτικές και Φιλανθρωπικές Οργανώσεις :Θρησκευτικές οργανώσεις και φιλανθρωπικές ομάδες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην παροχή βοήθειας και ηθικής υποστήριξης στους κατάδικους. Προσέφεραν πνευματική καθοδήγηση, εκπαίδευση και προγράμματα κατάρτισης για να βοηθήσουν τους κατάδικους να αποκατασταθούν και να επανενταχθούν στην κοινωνία.
8. Ευκαιρία για μια νέα ζωή :Για πολλούς κατάδικους, η μεταφορά στην Αυστραλία αντιπροσώπευε μια ευκαιρία για μια νέα αρχή, μακριά από τη φτώχεια, την εγκληματικότητα και τις υπερπλήρες πόλεις της Βρετανίας. Θα μπορούσαν να ξεφύγουν από το παρελθόν τους και να αγωνιστούν για ένα καλύτερο μέλλον στην αποικία.
Παρά αυτές τις στρατηγικές επιβίωσης και τις ευκαιρίες για αποκατάσταση, πολλοί κατάδικοι εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες, ασθένειες και διακρίσεις κατά τη διάρκεια του χρόνου τους στην Αυστραλία. Ωστόσο, τα συστήματα που εφάρμοσαν οι βρετανικές αρχές και η προσωπική ανθεκτικότητα πολλών καταδίκων συνέβαλαν στην επιβίωση και την τελική ένταξή τους στην αυστραλιανή κοινωνία.