Καταιγίδες :Οι καταιγίδες, οι οποίες είναι αφύσικη άνοδος της στάθμης της θάλασσας που συνοδεύουν μια καταιγίδα, μπορούν να πλημμυρίσουν τις παράκτιες περιοχές και να προκαλέσουν εκτεταμένες πλημμύρες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ζημιές σε περιουσίες και υποδομές, μετατόπιση πληθυσμών και απώλεια ζωών.
Τσουνάμι :Τα τσουνάμι είναι μεγάλα, καταστροφικά κύματα που προκαλούνται από ξαφνικές διαταραχές στον ωκεανό, όπως σεισμοί, ηφαιστειακές εκρήξεις ή υποβρύχιες κατολισθήσεις. Μπορούν να ταξιδέψουν στον ωκεανό με ταχύτητες έως και εκατοντάδες χιλιόμετρα την ώρα και να προκαλέσουν καταστροφικές ζημιές όταν φτάσουν στην ξηρά.
Διάβρωση των ακτών :Η συνεχής δράση των κυμάτων, της παλίρροιας και των ρευμάτων μπορεί να οδηγήσει στη σταδιακή διάβρωση των ακτών. Αυτό μπορεί να απειλήσει τις παράκτιες κοινότητες και τις υποδομές, καθώς και να βλάψει ή να καταστρέψει φυσικούς οικοτόπους.
Αλαίωση :Στις παράκτιες περιοχές, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας μπορεί να οδηγήσει σε αλάτωση πηγών γλυκού νερού, όπως υδροφορείς και εκβολές ποταμών. Αυτό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη γεωργία, τα αποθέματα πόσιμου νερού και τα οικοσυστήματα που εξαρτώνται από το γλυκό νερό.
Λεύκανση κοραλλιών :Οι αυξημένες θερμοκρασίες της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής μπορεί να προκαλέσουν λεύκανση των κοραλλιών, μια διαδικασία όπου τα κοράλλια χάνουν τα συμβιωτικά τους φύκια και γίνονται λευκά. Τα λευκασμένα κοράλλια είναι πιο ευαίσθητα σε ασθένειες και θάνατο, οδηγώντας στην υποβάθμιση των κοραλλιογενών υφάλων και στην απώλεια της βιοποικιλότητας.
Καταστροφή οικοτόπου :Η καταστροφή των παράκτιων οικοτόπων, όπως τα μαγγρόβια, τα αλμυρά έλη και οι βυθοί της θάλασσας, μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή. Αυτά τα ενδιαιτήματα παρέχουν βασική τροφή, καταφύγιο και χώρους αναπαραγωγής για μια μεγάλη ποικιλία ειδών και η απώλεια τους μπορεί να διαταράξει τα θαλάσσια οικοσυστήματα.
