Η ρύπανση από τις βιομηχανικές δραστηριότητες εισήγαγε βαρέα μέταλλα, τοξικές χημικές ουσίες, πετρέλαιο και άλλους ρύπους στον ποταμό. Αυτοί οι ρύποι όχι μόνο υποβάθμισαν την ποιότητα του νερού, καθιστώντας το μη ασφαλές για πόση, κολύμπι και ψάρεμα, αλλά προκάλεσαν επίσης σημαντική οικολογική βλάβη στην υδρόβια ζωή.
Με την πάροδο του χρόνου, οι σωρευτικές επιπτώσεις της εκβιομηχάνισης επηρέασαν βαθιά τον ποταμό Cuyahoga. Μολύνθηκε πολύ, με μια άσχημη μυρωδιά και μια σκοτεινή, σκοτεινή εμφάνιση. Οι πληθυσμοί των ψαριών μειώθηκαν δραστικά και ο ποταμός ανέπτυξε μια ανησυχητική τάση να πιάνει φωτιά.
Τον Ιούνιο του 1969, συνέβη το πιο διαβόητο περιστατικό όταν ξέσπασε μια τεράστια φωτιά στον ποταμό Cuyahoga. Η φωτιά, που τροφοδοτείται από το πετρέλαιο και τα συντρίμμια που επιπλέουν στην επιφάνεια του νερού, εκτεινόταν σε μήκος πάνω από ένα μίλι. Το γεγονός κέρδισε την εθνική προσοχή και έγινε εμβληματικό της ακραίας περιβαλλοντικής υποβάθμισης που είχε σημειωθεί λόγω της εκβιομηχάνισης.
Η πυρκαγιά στον ποταμό Cuyahoga χρησίμευσε ως κλήση αφύπνισης για την αντιμετώπιση των σοβαρών περιβαλλοντικών ζητημάτων που μαστίζουν τον ποταμό. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πυροδότηση της δημόσιας κατακραυγής και της κυβερνητικής δράσης για την προστασία και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος. Το περιστατικό οδήγησε στη θέσπιση του νόμου για το καθαρό νερό το 1972 και σε διάφορους άλλους περιβαλλοντικούς κανονισμούς, οι οποίοι ξεκίνησαν ένα μακρύ ταξίδι προς τον καθαρισμό και την αποκατάσταση του ποταμού Cuyahoga.
