* Η έκρηξη του Βεζούβιου θεωρήθηκε θεϊκό σημάδι. Οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι οι θεοί έλεγχαν τον φυσικό κόσμο και ότι γεγονότα όπως οι ηφαιστειακές εκρήξεις ήταν ένας τρόπος για να επικοινωνήσουν τη δυσαρέσκειά τους με τους ανθρώπους. Στην περίπτωση της Πομπηίας, η έκρηξη θεωρήθηκε ως τιμωρία για τις αμαρτίες της πόλης, που περιελάμβαναν την ανηθικότητα, τη διαφθορά και την απληστία.
* Η έκρηξη ήταν ιδιαίτερα καταστροφική. Ο Βεζούβιος εξερράγη με απίστευτη δύναμη, θάβοντας την Πομπηία κάτω από ένα παχύ στρώμα στάχτης και ελαφρόπετρας. Η έκρηξη σκότωσε χιλιάδες ανθρώπους και κατέστρεψε ολόκληρη την πόλη. Οι άνθρωποι που επέζησαν της έκρηξης πίστευαν ότι οι θεοί είχαν στοχεύσει ειδικά την Πομπηία για καταστροφή.
* Η έκρηξη σημειώθηκε σε μια περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας και άγχους. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βρισκόταν σε παρακμή και η Πομπηία αντιμετώπιζε μια σειρά από προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής αστάθειας και της πολιτικής αναταραχής. Η έκρηξη του Βεζούβιου πρόσθεσε αυτές τις πιέσεις και έκανε τους ανθρώπους να νιώθουν ότι οι θεοί τους εγκατέλειπαν.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν πίστευαν όλοι στην Πομπηία ότι οι θεοί τους τιμωρούσαν. Μερικοί άνθρωποι πίστευαν ότι η έκρηξη ήταν ένα φυσικό γεγονός, ενώ άλλοι την είδαν ως προειδοποίηση από τους θεούς να αλλάξουν τον τρόπο τους. Ωστόσο, η πεποίθηση ότι οι θεοί τιμωρούσαν την Πομπηία ήταν ευρέως διαδεδομένη και είχε σημαντικό αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στην καταστροφή.
