- Γεωγραφικό πλάτος και υψόμετρο: Οι νότιες Άνδεις βρίσκονται σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη, μεταξύ περίπου 35 μοιρών νότια και 55 μοιρών νότια. Σε αυτά τα γεωγραφικά πλάτη, η Γη δέχεται λιγότερο άμεσο ηλιακό φως, με αποτέλεσμα χαμηλότερες θερμοκρασίες ευνοϊκές για το σχηματισμό παγετώνων. Επιπλέον, η οροσειρά των Άνδεων είναι υψηλό σε υψόμετρο, με κορυφές που φτάνουν τα 6.000 μέτρα (19.700 πόδια). Τα υψηλότερα υψόμετρα παρουσιάζουν χαμηλότερες θερμοκρασίες και αυξημένη βροχόπτωση, συμβάλλοντας στον σχηματισμό και τη συσσώρευση χιονιού και πάγου.
- Υετός και χιονόπτωση: Οι νότιες Άνδεις δέχονται σημαντικά ποσά βροχοπτώσεων, ιδιαίτερα με τη μορφή χιονόπτωσης. Οι κυρίαρχοι δυτικοί άνεμοι που προέρχονται από τον Ειρηνικό Ωκεανό μεταφέρουν αέριες μάζες πλούσιες σε υγρασία που υψώνονται και ψύχονται καθώς συναντούν τα βουνά, οδηγώντας σε έντονες βροχοπτώσεις στις δυτικές πλαγιές των Άνδεων. Αυτή η άφθονη χιονόπτωση γίνεται η κύρια πηγή υλικού για το σχηματισμό παγετώνων.
- Μοτίβα ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας: Η αλληλεπίδραση μεταξύ των δυτικών ανέμων και της τοπογραφίας των Άνδεων δημιουργεί συγκεκριμένα μοτίβα ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας που επηρεάζουν τη βροχόπτωση και το σχηματισμό παγετώνων. Αυτά τα μοτίβα περιλαμβάνουν:
- Ορογραφικός ανελκυστήρας: Καθώς ο υγρός αέρας ανεβαίνει πάνω από τις Άνδεις, ψύχεται και συμπυκνώνεται, σχηματίζοντας σύννεφα και βροχόπτωση στην προσήνεμη (δυτική) πλευρά των βουνών.
- Εφέ σκιάς βροχής: Στην υπήνεμη (ανατολική) πλευρά των Άνδεων, οι κατερχόμενες αέριες μάζες υφίστανται θέρμανση και ξήρανση, οδηγώντας σε ένα φαινόμενο σκιάς της βροχής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ξηρότερες συνθήκες στις ανατολικές πλαγιές και μειωμένο σχηματισμό παγετώνων σε σύγκριση με τις δυτικές πλαγιές.
- Θερμοκρασία και ηλιακή ακτινοβολία: Η ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που φτάνει στην επιφάνεια παίζει καθοριστικό ρόλο στο σχηματισμό και την τήξη των παγετώνων. Οι νότιες Άνδεις παρουσιάζουν διακυμάνσεις στην ηλιακή ακτινοβολία λόγω αλλαγών στο γεωγραφικό πλάτος και εποχιακές διακυμάνσεις στην κλίση της Γης. Κατά τους χειμερινούς μήνες, όταν η ηλιακή ακτινοβολία μειώνεται, οι θερμοκρασίες ψύξης ευνοούν την ανάπτυξη των παγετώνων. Αντίθετα, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η αυξημένη ηλιακή ακτινοβολία προκαλεί κάποιο λιώσιμο και υποχώρηση των παγετώνων.
- Τοπική τοπογραφία και όψη: Η τοπογραφία των Άνδεων και ο προσανατολισμός των βουνοπλαγιών επηρεάζουν επίσης το πού σχηματίζονται οι παγετώνες. Κοιλάδες, τσίρκες και απότομες πλαγιές παρέχουν κατάλληλο έδαφος για συσσώρευση και ροή παγετώνων. Οι παγετώνες είναι πιο πιθανό να αναπτυχθούν σε περιοχές με ευνοϊκές γωνίες κλίσης που επιτρέπουν τη συσσώρευση και την κίνηση του χιονιού και του πάγου.
- Απομεινάρια παγετώνες: Οι παγετώνες στις νότιες Άνδεις είναι υπολείμματα πολύ μεγαλύτερων στρωμάτων πάγου που υπήρχαν κατά τις προηγούμενες εποχές των παγετώνων. Αυτοί οι παγετώνες επέζησαν του θερμαινόμενου κλίματος υποχωρώντας σε υψηλότερα υψόμετρα και περιοχές με βέλτιστες συνθήκες για τη διατήρησή τους.
