Κατά τη διάρκεια του χειμώνα στην Ανταρκτική, η οποία διαρκεί περίπου από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο, η ήπειρος κλίνει μακριά από τον ήλιο, με αποτέλεσμα ελάχιστο ή καθόλου άμεσο ηλιακό φως να φτάνει στην επιφάνεια του. Αυτή η παρατεταμένη περίοδος του σκοταδιού είναι γνωστή ως η πολική νύχτα. Ο ήλιος παραμένει κάτω από τον ορίζοντα για εβδομάδες ή ακόμα και μήνες, προκαλώντας εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες και απουσία φωτός της ημέρας.
Αντίθετα, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού στην Ανταρκτική, από τον Σεπτέμβριο έως τον Μάρτιο, η ήπειρος κλίνει προς τον ήλιο, οδηγώντας σε συνεχή ημέρα της ημέρας. Αυτή η περίοδος ονομάζεται πολική μέρα. Ο ήλιος παραμένει ορατός για εκτεταμένη διάρκεια, έως και 24 ώρες την ημέρα, με αποτέλεσμα υψηλά επίπεδα ηλιακής ακτινοβολίας και σχετικά θερμότερες συνθήκες σε σύγκριση με το χειμώνα.
Η διάρκεια αυτών των πολικών νυχτών και των πολικών ημερών ποικίλλει ανάλογα με τη συγκεκριμένη θέση της Ανταρκτικής. Όσο πιο μακριά είναι η τοποθεσία, τόσο μεγαλύτερες είναι οι περιόδους του σκοταδιού και το φως της ημέρας που βιώνει.
