1. Γεωργία :
- Ο πιο σημαντικός τομέας στον οποίο απασχολούνταν σκλάβοι ήταν η γεωργία. Ήταν υπεύθυνοι για την άροση του εδάφους, τη φύτευση καλλιεργειών (όπως ο καπνός, το βαμβάκι και τα λαχανικά), τη συγκομιδή των αποδόσεων και τη γενική συντήρηση του αγροκτήματος.
2. Παραγωγή αλατιού :
- Το αλάτι ήταν ένα κρίσιμο αγαθό για τη συντήρηση, και οι λίμνες αλατιού των Βερμούδων παρείχαν σημαντικά μέσα παραγωγής. Σκλάβοι εργάζονταν σε αυτές τις λίμνες αλατιού, υπομένοντας απαιτητικές συνθήκες κατά τη συγκομιδή και την επεξεργασία αλατιού για εμπόριο και τοπική χρήση.
3. Ναυπηγική και Συντήρηση :
- Η στρατηγική θέση των Βερμούδων τις έκανε κρίσιμο κόμβο για τη ναυπηγική και επισκευή πλοίων κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Οι σκλάβοι ήταν επιδέξιοι τεχνίτες που συνέβαλαν στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση πλοίων απαραίτητων για το εμπόριο και την κυκλοφορία των ανθρώπων.
4. Οικιακή εξυπηρέτηση :
- Πολλοί σκλάβοι απασχολούνταν στα νοικοκυριά ως οικιακές βοηθοί. Εκτελούσαν διάφορες εργασίες όπως μαγείρεμα, καθάρισμα, πλύσιμο ρούχων και φροντίδα παιδιών.
5. Κατασκευή :
- Η ίδρυση και η επέκταση της υποδομής και της αρχιτεκτονικής των Βερμούδων περιλάμβανε σκλαβωμένα άτομα που εργάζονταν ως εργάτες, ξυλουργοί, κτίστες και άλλες εξειδικευμένες θέσεις στις κατασκευές.
6. Ναυτικό Έργο :
- Λόγω της ναυτικής σημασίας των Βερμούδων, οι σκλάβοι συμμετείχαν επίσης σε καθήκοντα που σχετίζονταν με το Βασιλικό Ναυτικό. Εργάζονταν σε ναυπηγεία, βοηθώντας στη ναυπηγική και άλλες δραστηριότητες που σχετίζονται με τη θάλασσα.
7. Ψάρεμα :
- Το ψάρεμα ήταν ζωτικής σημασίας πηγή τροφής και εισοδήματος για τις Βερμούδες, και οι σκλαβωμένοι ψαράδες απασχολούνταν στην αλίευση, τον καθαρισμό και τη συντήρηση ψαριών για τοπική κατανάλωση και εξαγωγή.
8. Βιοτεχνικές Εμπόριο :
- Μερικοί σκλάβοι ήταν ειδικευμένοι σε διάφορα βιοτεχνικά επαγγέλματα όπως η σιδηρουργία, η ξυλουργική και η υποδηματοποιία. Χρησιμοποίησαν την τεχνογνωσία τους για να δημιουργήσουν βασικά αγαθά για την κοινότητα και για πώληση.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι ζωές των σκλαβωμένων ατόμων στις Βερμούδες χαρακτηρίστηκαν από σκληρή μεταχείριση, εκμετάλλευση και περιορισμένη προσωπική ελευθερία. Η συνεισφορά τους ήταν καθοριστική για την οικονομική ανάπτυξη του νησιού, αλλά υπέμειναν τεράστιες κακουχίες και αδικίες κάτω από ένα σύστημα που τους στέρησε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
