1. Έλεγχος και ισχύς :Η ισπανική αποικιακή διοίκηση είχε στόχο να διατηρήσει τον έλεγχο της εκτεταμένης αυτοκρατορίας και των πόρων της. Διατηρώντας τις θέσεις με τη μεγαλύτερη επιρροή για αξιωματούχους που γεννήθηκαν στην Ισπανία, εξασφάλισαν την πίστη, την υπακοή και τη συμμόρφωση με τους ισπανικούς νόμους, πολιτικές και κανονισμούς. Αυτό βοήθησε στη διατήρηση της κεντρικής εξουσίας και απέτρεψε πιθανές προκλήσεις για την εξουσία τους.
2. Διατήρηση της ισπανικής κυριαρχίας :Οι Ισπανοί θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανώτερους από τον αυτόχθονα πληθυσμό και άλλες εθνοτικές ομάδες στις αποικίες τους. Διατηρώντας τις πιο ισχυρές θέσεις για άτομα που γεννήθηκαν στην Ισπανία, ενίσχυσαν τις κοινωνικές ιεραρχίες, διατήρησαν φυλετικές και εθνοτικές διακρίσεις και διαιώνισαν ένα σύστημα κυριαρχίας και προνομίων για την ισπανική ελίτ.
3. Διοικητική εμπειρία και εμπειρογνωμοσύνη :Οι Ισπανοί πίστευαν ότι οι ισπανικής καταγωγής αξιωματούχοι διέθεταν τις απαραίτητες διοικητικές δεξιότητες, εμπειρία και εκπαίδευση για να κυβερνήσουν αποτελεσματικά τις αποικίες. Συχνά είχαν επίσημη εκπαίδευση στη νομοθεσία, τη διακυβέρνηση και τη διοίκηση, η οποία θεωρήθηκε απαραίτητη για το χειρισμό περίπλοκων αποικιακών υποθέσεων και τη διαχείριση διαφορετικών πληθυσμών.
4. Πολιτιστική και Γλωσσική Εξοικείωση :Οι ισπανικής καταγωγής αξιωματούχοι ήταν πιο πιθανό να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν τα ισπανικά έθιμα, παραδόσεις και γλώσσα. Αυτό το κοινό πολιτιστικό και γλωσσικό υπόβαθρο διευκόλυνε την επικοινωνία, τη λήψη αποφάσεων και την αλληλεπίδραση τόσο με τον αυτόχθονα πληθυσμό όσο και με τους Ισπανούς αποίκους, διασφαλίζοντας αποτελεσματική διοίκηση.
5. Ελαχιστοποίηση της τοπικής επιρροής :Διατηρώντας τις πιο ισχυρές θέσεις για ισπανικής καταγωγής αξιωματούχους, οι Ισπανοί στόχευαν να ελαχιστοποιήσουν την επιρροή των τοπικών ελίτ, των ιθαγενών ηγετών ή άλλων δυνητικά ισχυρών ατόμων που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την ισπανική εξουσία. Αυτό επέτρεψε στους Ισπανούς να διατηρήσουν τον έλεγχο και να αποτρέψουν την άνοδο των τοπικών βάσεων ισχύος που θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή για την κυριαρχία τους.
6. Προστασία Οικονομικών Συμφερόντων :Το ισπανικό αποικιακό σύστημα οδηγήθηκε από την οικονομική εκμετάλλευση, ιδιαίτερα την εξόρυξη πόρων και πλούτου από τις αποικίες. Η κράτηση ισχυρών θέσεων για αξιωματούχους που γεννήθηκαν στην Ισπανία βοήθησε να διασφαλιστεί ότι λαμβάνονταν οικονομικές αποφάσεις υπέρ των ισπανικών συμφερόντων και ότι τα κέρδη κατευθύνονταν πίσω στην Ισπανία.
7. Πολιτιστική αφομοίωση :Οι Ισπανοί στόχευαν επίσης να αφομοιώσουν τους αυτόχθονες πληθυσμούς και άλλες εθνοτικές ομάδες στην ισπανική κουλτούρα και αξίες. Τοποθετώντας αξιωματούχους ισπανικής καταγωγής σε θέσεις εξουσίας, ήλπιζαν να προωθήσουν τη διάδοση της ισπανικής γλώσσας, των εθίμων και των θεσμών σε όλες τις αποικίες.
Αυτοί οι λόγοι συνέβαλαν συλλογικά στην πολιτική της Ισπανίας να κρατά τις πιο ισχυρές θέσεις για ισπανικής καταγωγής αξιωματούχους, αντανακλώντας την επιθυμία τους να διατηρήσουν τον έλεγχο, να διεκδικήσουν την κυριαρχία και να εξασφαλίσουν τα οικονομικά και πολιτιστικά τους συμφέροντα στην τεράστια αποικιακή αυτοκρατορία τους.
