Απομονωμένη τοποθεσία:Οι κοραλλιογενείς ατόλες βρίσκονται συχνά σε απομακρυσμένες περιοχές του ωκεανού, μακριά από πυκνοκατοικημένες περιοχές. Αυτή η απομόνωση ελαχιστοποίησε τον κίνδυνο έκθεσης σε ακτινοβολία σε κοντινούς ανθρώπινους πληθυσμούς.
Περιβάλλεται από νερό:Η θέση των κοραλλιογενών ατόλων στη μέση του ωκεανού παρείχε έναν ιδανικό «θάλαμο έκρηξης» για πυρηνικές εκρήξεις. Το νερό απορροφά αποτελεσματικά τα κρουστικά κύματα των πυρηνικών εκρήξεων, μειώνοντας την πιθανή ζημιά σε δομές στην ατόλη.
Σχετικά σταθερή γεωλογία:Οι κοραλλιογενείς ατόλες έχουν σχετικά σταθερούς γεωλογικούς σχηματισμούς σε σύγκριση με ηφαιστειακές ή σεισμογενείς περιοχές. Αυτή η σταθερότητα ήταν απαραίτητη για να αντισταθεί στις ισχυρές δυνάμεις που δημιουργούνταν από πυρηνικές εκρήξεις.
Ελάχιστες οικολογικές επιπτώσεις:Οι κοραλλιογενείς ατόλες έχουν συχνά περιορισμένα θαλάσσια και χερσαία οικοσυστήματα. Αυτό το χαρακτηριστικό επέτρεψε στους επιστήμονες να αξιολογήσουν καλύτερα τις πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις των πυρηνικών δοκιμών στο τοπικό περιβάλλον.
Πρόσβαση στην απαραίτητη υποδομή:Οι κοραλλιογενείς ατόλες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν προσωρινά ως πεδία δοκιμών χωρίς να διαταραχθούν σημαντικά οι υπάρχοντες ανθρώπινοι οικισμοί. Παρείχαν χώρο για κτιριακές εγκαταστάσεις δοκιμών, δομές υποστήριξης και καταλύματα για επιστήμονες και τεχνικούς που εμπλέκονται στα προγράμματα πυρηνικών δοκιμών.
Ως αποτέλεσμα, αρκετές κοραλλιογενείς ατόλες στον Ειρηνικό και στον Ινδικό Ωκεανό, όπως το Bikini, το Enewetak, το Johnston, το Christmas και το Mururoa, επιλέχθηκαν ως τόποι δοκιμών για πυρηνικά όπλα κατά την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Αυτές οι ατόλλες παρείχαν ελεγχόμενα περιβάλλοντα για τη διεξαγωγή πυρηνικών πειραμάτων και τη δοκιμή των επιπτώσεων των πυρηνικών εκρήξεων.
