Η μεσοπαλιρροιακή ζώνη είναι η περιοχή της ακτής που εναλλάξ καλύπτεται και αποκαλύπτεται από τις παλίρροιες. Είναι ένας από τους πιο βιολογικά διαφοροποιημένους βιότοπους στη Γη, λόγω του ευρέος φάσματος των περιβαλλοντικών συνθηκών που βιώνει. Αυτές οι συνθήκες περιλαμβάνουν ποικίλα επίπεδα αλατότητας, θερμοκρασίας και έκθεσης σε κύματα και ρεύματα. Ως αποτέλεσμα, η παλίρροια ζώνη φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώων που έχουν προσαρμοστεί σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες.
Αντίθετα, η νηριτική ζώνη είναι η περιοχή του ωκεανού που εκτείνεται από τη γραμμή της άμπωτης έως την άκρη της υφαλοκρηπίδας. Είναι τυπικά λιγότερο ποικιλόμορφη από τη διαπαλιρροιακή ζώνη, καθώς παρουσιάζει λιγότερες διακυμάνσεις στις περιβαλλοντικές συνθήκες. Η ζώνη ανοιχτού ωκεανού είναι η περιοχή του ωκεανού που εκτείνεται πέρα από την υφαλοκρηπίδα. Είναι η μεγαλύτερη και η λιγότερο ποικιλόμορφη από τις τρεις ζώνες, καθώς βιώνει πολύ σταθερές περιβαλλοντικές συνθήκες.
