Πώς μπορεί η κοραλλιογενής ατόλη να προσκολληθεί στον πυθμένα του ωκεανού όταν δεν μπορεί να ζήσει ή να σχηματίσει υφάλους στα βαθιά του ωκεανού;

Τα κοράλλια δεν μπορούν να ζήσουν ή να σχηματίσουν ύφαλους στα βαθιά του ωκεανού λόγω της έλλειψης ηλιακού φωτός και της υψηλής πίεσης. Ωστόσο, οι κοραλλιογενείς ατόλες μπορούν να προσκολληθούν στον πυθμένα του ωκεανού σε βαθιά νερά μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται καθίζηση. Η καθίζηση συμβαίνει όταν ο πυθμένας του ωκεανού βυθίζεται λόγω του βάρους του κοραλλιογενούς υφάλου, της κίνησης των τεκτονικών πλακών ή άλλων γεωλογικών διεργασιών. Καθώς ο ύφαλος μεγαλώνει προς τα πάνω, ο πυθμένας του ωκεανού κάτω από αυτόν βυθίζεται, επιτρέποντας στα κοράλλια να συνεχίσουν να αναπτύσσονται σε ρηχά νερά. Αυτή η διαδικασία μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό κοραλλιογενών ατόλων, οι οποίες είναι κοραλλιογενείς ύφαλοι σε σχήμα δακτυλίου που συνδέονται με τον πυθμένα του ωκεανού σε βαθιά νερά.

Εκτός από την καθίζηση, ορισμένες κοραλλιογενείς ατόλες μπορεί επίσης να σχηματιστούν μέσω της διαδικασίας ηφαιστειότητας των θαλάσσιων βουνών. Τα θαλάσσια βουνά είναι υποβρύχια βουνά που υψώνονται από τον πυθμένα του ωκεανού. Εάν ένα βουνό φτάσει στην επιφάνεια του νερού, μπορεί να γίνει ηφαιστειακό νησί. Με την πάροδο του χρόνου, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι μπορεί να αναπτυχθούν γύρω από το ηφαιστειακό νησί, σχηματίζοντας μια κοραλλιογενή ατόλη.