Γιατί η Παλαιστίνη πιστεύει ότι η Δυτική Όχθη είναι δική τους;
Υπάρχουν αρκετοί ιστορικοί, πολιτικοί και νομικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην παλαιστινιακή αξίωση για τη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Αυτά περιλαμβάνουν:
Ιστορική σύνδεση :Η Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της πόλης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, είναι μέρος της ιστορικής περιοχής γνωστή ως Παλαιστίνη, η οποία κατοικούσε από τον Παλαιστινιακό λαό για χιλιάδες χρόνια. Οι Παλαιστίνιοι, οι οποίοι είναι εθνοτικά αραβικοί και πολιτισμικά διακριτοί, βλέπουν τη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως την προγονική πατρίδα τους.
Οθωμανική κυριαρχία και βρετανική εντολή :Πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Δυτική Όχθη και η Ανατολική Ιερουσαλήμ ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μετά τον πόλεμο, η Λιγκ των Εθνών ίδρυσε τη βρετανική εντολή για την Παλαιστίνη, με σκοπό τη δημιουργία εβραϊκής πατρίδας στην Παλαιστίνη. Οι βρετανικές αρχές διέλυσαν την εντολή σε διάφορες διοικητικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, οι οποίες ήταν κυρίως κατοικημένες από τους Αραβικούς Παλαιστίνιους.
Ο 1948 Αραβικός-Ισραηλινός πόλεμος και το σχέδιο διαμερισμάτων :Το 1947, τα Ηνωμένα Έθνη πρότειναν ένα σχέδιο διαμερίσματος για να διαιρέσει την Παλαιστίνη σε δύο κράτη, ένα για τους Εβραίους και ένα για τους Άραβες. Το σχέδιο διέθεσε τη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ στο αραβικό κράτος. Ωστόσο, το σχέδιο απορρίφθηκε από την αραβική ηγεσία και οδήγησε στον πόλεμο του Αραβικού Ισραηλινού του 1948. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι ισραηλινές δυνάμεις κατέλαβαν την Ανατολική Ιερουσαλήμ και το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Όχθης.
Ισραηλινή κατοχή και ο πόλεμος έξι ημερών του 1967 :Στον εξάμηνο πόλεμο του 1967, το Ισραήλ κατέλαβε τα υπόλοιπα μέρη της Δυτικής Όχθης, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, από την Ιορδανία. Η κατοχή της Δυτικής Όχθης από το Ισραήλ και η Ανατολική Ιερουσαλήμ συνέχισαν από τότε, παρά τις διεθνείς προσκλήσεις για το Ισραήλ να αποσυρθεί από τα κατεχόμενα εδάφη.
Οι συμφωνίες του Όσλο και η Παλαιστινιακή Αρχή :Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το Ισραήλ και ο Οργανισμός Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης (PLO) υπέγραψαν τις συμφωνίες του Όσλο, οι οποίες καθιέρωσαν την Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή (PA). Η Π.Α. έλαβε περιορισμένη αυτοδιοίκηση στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας, ενώ το Ισραήλ διατήρησε τον έλεγχο της ασφάλειας, των συνόρων και των οικισμών. Οι συμφωνίες του Όσλο έθεσαν παλαιστινιακές ελπίδες να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα, με την πρωτεύουσα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.
Ισραηλινοί οικισμοί :Το Ισραήλ έχει δημιουργήσει πολυάριθμους οικισμούς στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, οι οποίοι θεωρούνται παράνομοι σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αυτοί οι οικισμοί έχουν επεκταθεί με την πάροδο των ετών, λαμβάνοντας σημαντικά ποσά γης και περιορίζοντας την παλαιστινιακή ανάπτυξη.
Οι ανεπίλυτες διαπραγματεύσεις τελικής κατάστασης :Η τελική κατάσταση της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ αποτελεί θέμα συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων. Η Παλαιστινιακή Αρχή επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ ως μέρος μιας λύσης δύο κρατών στην ισραηλινή-παλαιστινιακή σύγκρουση. Το Ισραήλ, από την άλλη πλευρά, θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο των βασικών τομέων ασφαλείας στη Δυτική Όχθη και δεν συμφώνησε να συζητήσει το καθεστώς της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.
Συνολικά, η παλαιστινιακή αξίωση για τη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ έχει τις ρίζες τους σε ιστορικές, πολιτικές και νομικές εκτιμήσεις που είναι πολύπλοκες και βαθιά συνδεδεμένες με την ευρύτερη σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων.
