1. Εναπόθεση ιζήματος: Καθώς ένας ποταμός ρέει προς τις εκβολές του, μεταφέρει ιζήματα που έχουν διαβρωθεί από τη γη από την οποία διέρχεται. Αυτό το ίζημα εναποτίθεται στις εκβολές του ποταμού, όπου η ροή του νερού επιβραδύνεται και χάνει την ικανότητα μεταφοράς του. Με την πάροδο του χρόνου, η συσσώρευση ιζημάτων οδηγεί στο σχηματισμό δέλτα ή αμμοδοκών, που επεκτείνουν το πλάτος του ποταμού.
2. Παλιρροιακή επιρροή: Τα ποτάμια που ρέουν σε ωκεανούς ή μεγάλα υδάτινα σώματα επηρεάζονται από τις παλίρροιες. Καθώς η παλίρροια ανεβαίνει, το νερό επανέρχεται στο ποτάμι, με αποτέλεσμα να διευρύνεται και να απλώνεται. Όσο πλατύτερος είναι ο ποταμός, τόσο λιγότερη επίδραση έχουν οι παλίρροιες στη ροή του, γι' αυτό και τα ποτάμια είναι συχνά ευρύτερα κοντά στις εκβολές τους.
3. Meandering: Καθώς ένα ποτάμι πλησιάζει τις εκβολές του, τείνει να ελίσσεται περισσότερο, σχηματίζοντας στροφές και καμπύλες. Αυτός ο μαιανδρισμός κάνει το ποτάμι να γίνει ευρύτερο καθώς καλύπτει μεγαλύτερη έκταση. Ο μαιανδρισμός επιβραδύνει επίσης τη ροή του νερού, επιτρέποντας στα ιζήματα να καθιζάνουν και συμβάλλοντας περαιτέρω στη διεύρυνση του ποταμού.
4. Διαδικασίες διάβρωσης: Η διαβρωτική δύναμη του νερού είναι μεγαλύτερη στις εκβολές ενός ποταμού λόγω του αυξημένου όγκου και της ταχύτητας του νερού. Αυτή η διάβρωση διευρύνει το κανάλι του ποταμού και δημιουργεί ένα ευρύτερο στόμιο.
5. Δομικοί Παράγοντες: Η υποκείμενη γεωλογία και τοπογραφία της περιοχής μπορεί επίσης να επηρεάσει το πλάτος των εκβολών ενός ποταμού. Εάν το στόμιο του ποταμού βρίσκεται σε περιοχή με πιο μαλακά ή ασθενέστερα πετρώματα, η διάβρωση μπορεί να συμβεί πιο εύκολα, με αποτέλεσμα ένα ευρύτερο στόμιο ποταμού. Αντίθετα, εάν το στόμιο βρίσκεται σε περιοχή με πιο ανθεκτικά πετρώματα, το ποτάμι μπορεί να είναι πιο στενό.
Αυτοί οι παράγοντες συμβάλλουν συλλογικά στη διεύρυνση των ποταμών στις εκβολές τους, δημιουργώντας ένα ευρύτερο και συχνά πιο περίπλοκο παραποτάμιο περιβάλλον.
