Το θαλασσινό νερό περιέχει υψηλή συγκέντρωση διαλυμένων αλάτων, καθιστώντας το πολύ αλμυρό για ανθρώπινη κατανάλωση. Η μέση αλατότητα του θαλασσινού νερού είναι περίπου 35 μέρη ανά χίλια (ppt), που σημαίνει ότι για κάθε κιλό θαλασσινού νερού, υπάρχουν 35 γραμμάρια διαλυμένων αλάτων. Αυτό είναι πολύ υψηλότερο από τη συγκέντρωση των αλάτων στο ανθρώπινο αίμα, που είναι περίπου 0,9 ppt. Όταν οι άνθρωποι πίνουν θαλασσινό νερό, το σώμα τους πρέπει να εργαστεί σκληρά για να αφαιρέσει το υπερβολικό αλάτι, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση και άλλα προβλήματα υγείας.
Επιβλαβείς μικροοργανισμοί
Το θαλασσινό νερό μπορεί επίσης να περιέχει επιβλαβείς μικροοργανισμούς, όπως βακτήρια, ιούς και παράσιτα. Αυτοί οι μικροοργανισμοί μπορούν να προκαλέσουν διάφορες ασθένειες, όπως διάρροια, έμετο και κοιλιακό άλγος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε πιο σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως η χολέρα και ο τυφοειδής πυρετός.
Βαρέα μέταλλα και άλλοι ρύποι
Το θαλασσινό νερό μπορεί επίσης να μολυνθεί με βαρέα μέταλλα και άλλους ρύπους, όπως πετρέλαιο, λύματα και βιομηχανικά απόβλητα. Αυτοί οι ρύποι μπορεί να αποτελέσουν σοβαρό κίνδυνο για την υγεία εάν καταποθούν.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι σημαντικό να αποφεύγετε να πίνετε θαλασσινό νερό. Εάν βρεθείτε ποτέ σε μια κατάσταση όπου δεν έχετε πρόσβαση σε γλυκό νερό, είναι καλύτερο να βράσετε θαλασσινό νερό πριν το πιείτε. Αυτό θα βοηθήσει να αφαιρέσετε το αλάτι και να σκοτώσετε τυχόν επιβλαβείς μικροοργανισμούς.
