1. Οσμορύθμιση: Τα ψάρια διαθέτουν εξειδικευμένους μηχανισμούς για τη ρύθμιση της ισορροπίας του νερού και των αλάτων στο σώμα τους. Ελέγχουν ενεργά την πρόσληψη και την απέκκριση ιόντων και νερού για να διατηρήσουν την οσμωτική ισορροπία μπροστά στο περιβάλλον αλμυρό νερό. Αυτή η διαδικασία, που ονομάζεται ωσμορύθμιση, τους επιτρέπει να αποτρέπουν την απώλεια νερού και να διατηρούν ζωτικά ιόντα.
2. Βράγχια: Τα ψάρια έχουν βράγχια, εξειδικευμένα αναπνευστικά όργανα που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ωσμορύθμιση. Είναι λεπτά και εξαιρετικά αγγειοποιημένα, παρέχοντας μια εκτεταμένη επιφάνεια για την ανταλλαγή αερίων και ιόντων. Τα βράγχια βοηθούν τα ψάρια να απορροφούν οξυγόνο από το νερό και επίσης συμμετέχουν στην απέκκριση των περιττών αλάτων και άχρηστων προϊόντων.
3. Κύτταρα χλωρίου: Μέσα στα βράγχια τους, τα ψάρια έχουν εξειδικευμένα κύτταρα που ονομάζονται κύτταρα χλωρίου (γνωστά και ως κύτταρα πλούσια σε μιτοχόνδρια). Αυτά τα κύτταρα είναι υπεύθυνα για την ενεργή μεταφορά ιόντων έναντι της βαθμίδας συγκέντρωσης. Εκκρίνουν περίσσεια αλατιού και διατηρούν τα απαραίτητα ιόντα, συμβάλλοντας στη διατήρηση της εσωτερικής ιοντικής ισορροπίας.
4. Λειτουργία νεφρού: Τα νεφρά παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της ισορροπίας αλατιού και νερού στα ψάρια. Φιλτράρουν τα υγρά του σώματος και επαναρροφούν επιλεκτικά βασικά ιόντα, όπως το νάτριο και το χλώριο. Επιπλέον, τα νεφρά εκκρίνουν περίσσεια ιόντων και αζωτούχων απόβλητων προϊόντων, συμβάλλοντας στη διατήρηση της ιοντικής ομοιόστασης.
5. Εξειδικευμένες προσαρμογές: Διαφορετικά είδη ψαριών έχουν εξελίξει ειδικές προσαρμογές για να αντεπεξέλθουν σε περιβάλλοντα αλμυρού νερού. Για παράδειγμα, ορισμένα θαλάσσια ψάρια έχουν εξειδικευμένους αδένες άλατος ή κύτταρα που εκκρίνουν αλάτι στις ρινικές κοιλότητες ή στα βράγχια τους. Αυτοί οι αδένες βοηθούν στην αποβολή του υπερβολικού αλατιού και συμβάλλουν στην ωσμορύθμιση.
6. Ποτό και Απορρόφηση Ιόντων: Μερικά ψάρια μπορεί επίσης να καταπιούν θαλασσινό νερό για να εξαγάγουν απαραίτητα ιόντα και νερό, ενώ εκκρίνουν τα υπερβολικά άλατα μέσω των βραγχίων και των νεφρών τους. Αυτός ο μηχανισμός τους επιτρέπει να συμπληρώνουν τα ιόντα που χάνονται μέσω της παθητικής διάχυσης και να διατηρούν την εσωτερική τους ισορροπία.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ορισμένα ψάρια είναι καλύτερα προσαρμοσμένα σε περιβάλλοντα θαλασσινού νερού από άλλα. Ενώ πολλά θαλάσσια ψάρια έχουν εξελίξει τους απαραίτητους φυσιολογικούς μηχανισμούς για να επιβιώσουν στον ωκεανό, υπάρχουν επίσης είδη ψαριών που προτιμούν το υφάλμυρο νερό ή το γλυκό νερό και δεν μπορούν να ανεχθούν υψηλά επίπεδα αλατότητας.
