1. Θρησκευτικές τελετές :Ο Καλβινισμός ήταν η επίσημη θρησκεία και οι θρησκευτικές πρακτικές ήταν υποχρεωτικές. Η παρακολούθηση των εκκλησιαστικών λειτουργιών και η τακτική συμμετοχή σε θρησκευτικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων προσευχών, κηρυγμάτων και Βιβλικών μελετών, ήταν αναμενόμενη από όλους τους πολίτες. Η απουσία θρησκευτικών λειτουργιών χωρίς βάσιμους λόγους θα μπορούσε να οδηγήσει σε τιμωρία.
2. Αυστηρή ηθική :Η Γενεύη εφάρμοζε αυστηρούς ηθικούς κώδικες βασισμένους στις καλβινιστικές διδασκαλίες. Οι νόμοι περί περισυλλογής ρύθμιζαν τα ρούχα, τα χτενίσματα και άλλες πτυχές της προσωπικής εμφάνισης για να αποθαρρύνουν τη ματαιοδοξία και την υπερβολή. Ο τζόγος, ο χορός, το παιχνίδι με χαρτιά και άλλες μορφές ψυχαγωγίας που θεωρούνταν επιπόλαιες ή αμαρτωλές απαγορεύονταν.
3. Εκκλησιαστική πειθαρχία :Το συστημικό, σώμα εκκλησιαστικών πρεσβυτέρων, ασκούσε αυστηρή ηθική πειθαρχία. Παρακολούθησαν τη συμπεριφορά των πολιτών, ερεύνησαν αναφορές για ηθικά αδικήματα και επέβαλαν τιμωρίες, όπως δημόσιες ομολογίες, πρόστιμα ή αφορισμό.
4. Εκπαίδευση :Η εκπαίδευση εκτιμήθηκε ιδιαίτερα και ο Καλβίνος ίδρυσε σχολεία για την παροχή θρησκευτικής και γενικής εκπαίδευσης τόσο σε αγόρια όσο και σε κορίτσια. Το πρόγραμμα σπουδών έδωσε έμφαση στη μελέτη της θεολογίας, των κλασικών γλωσσών και πρακτικών θεμάτων όπως τα μαθηματικά και οι επιστήμες.
5. Κοινωνική Πρόνοια :Η Γενεύη εφάρμοσε ένα σύστημα κοινωνικής πρόνοιας για τη φροντίδα των φτωχών, των ορφανών και των χήρων. Ιδρύθηκαν νοσοκομεία, σούπες και άλλα φιλανθρωπικά ιδρύματα για να παρέχουν βοήθεια και υποστήριξη σε όσους έχουν ανάγκη.
6. Οικονομικοί Κανονισμοί :Ο Καλβίνος πίστευε ότι η τοκογλυφία (δανεισμός χρημάτων με υπερβολικά επιτόκια) ήταν αμαρτωλή και επιβλήθηκαν αυστηροί κανονισμοί στις οικονομικές συναλλαγές για να αποτραπεί η εκμετάλλευση. Οι πρακτικές δίκαιου εμπορίου ενθαρρύνθηκαν και τα μονοπώλια αποθαρρύνθηκαν.
7. Νομικό σύστημα :Το νομικό σύστημα βασιζόταν στον βιβλικό νόμο και οι ποινές για αδικήματα ήταν συχνά αυστηρές, συμπεριλαμβανομένων των σωματικών και ακόμη και της θανατικής ποινής για σοβαρά εγκλήματα.
8. Πολιτιστική ζωή :Η πολιτιστική έκφραση περιορίστηκε από την εστίαση στη θρησκευτική αφοσίωση. Το θέατρο, η μουσική και άλλες μορφές ψυχαγωγίας περιορίζονταν ή αποθαρρύνονταν ως πιθανοί περισπασμοί από θρησκευτικές επιδιώξεις.
Συνολικά, η ζωή στη Γενεύη του Καλβίνου χαρακτηριζόταν από ισχυρές θρησκευτικές πεποιθήσεις, εστίαση στην ηθική συμπεριφορά και αυστηρή τήρηση των καλβινιστικών αρχών, που διαμόρφωσαν κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής, από τις θρησκευτικές πρακτικές και την προσωπική ηθική μέχρι την εκπαίδευση, την κοινωνική ευημερία και το νομικό σύστημα. .
