Η πόλη γρήγορα εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κόμβο και λιμάνι, και στα μέσα του 18ου αιώνα, ήταν η μεγαλύτερη πόλη στις βρετανικές αποικίες. Κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης, η πόλη της Νέας Υόρκης καταλήφθηκε από τον Βρετανικό Στρατό από το 1776 έως το 1783 και χρησίμευσε ως το βρετανικό πολιτικό και στρατιωτικό αρχηγείο στη Βόρεια Αμερική.
Μετά τον πόλεμο, η Νέα Υόρκη έγινε η πρώτη πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών και ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που ιδρύθηκαν το Federal Hall, η Wall Street και το Χρηματιστήριο. Το 1790, η πρώτη απογραφή μέτρησε πάνω από 33.000 κατοίκους στη Νέα Υόρκη.
Καθ' όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα, η πόλη της Νέας Υόρκης συνέχισε να αναπτύσσεται γρήγορα, τροφοδοτούμενη από μια εισροή μεταναστών από την Ευρώπη, την Ιρλανδία και την Κίνα. Μέχρι το 1850, ο πληθυσμός είχε φτάσει τους 500.000, καθιστώντας τη Νέα Υόρκη τη μεγαλύτερη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, η πόλη της Νέας Υόρκης πέρασε μια περίοδο ταχείας ανάπτυξης και μεταμόρφωσης. Οι υποδομές της πόλης εκσυγχρονίστηκαν με την κατασκευή νέων γεφυρών, σηράγγων και μετρό. Το αστικό τοπίο άλλαξε επίσης με την προσθήκη ουρανοξυστών όπως το Flatiron Building, το Empire State Building και το Chrysler Building.
Ο 20ός αιώνας ήταν μια περίοδος συνεχούς ανάπτυξης και ευημερίας για την πόλη της Νέας Υόρκης. Η πόλη έγινε παγκόσμιο κέντρο χρηματοδότησης, εμπορίου και πολιτισμού και ήταν επίσης σημαντικός προορισμός για μετανάστες από όλο τον κόσμο. Ο πληθυσμός της πόλης κορυφώθηκε σε πάνω από 8 εκατομμύρια το 1950, και από τότε παρέμεινε σχετικά σταθερός.
Η Νέα Υόρκη συνέχισε να εξελίσσεται και να αλλάζει καθ' όλη τη διάρκεια του 21ου αιώνα και παραμένει μια ζωντανή και ποικιλόμορφη πόλη με πλούσια ιστορία και πολιτισμό.
