Οι απειλές των Ηνωμένων Πολιτειών να παρεμβαίνουν στη συνοριακή διαμάχη μεταξύ της Βρετανικής Γουιάνας και της Βενεζουέλας είχαν σημαντικές επιπτώσεις στην επίλυση της σύγκρουσης και της γεωπολιτικής δυναμικής στην περιοχή:
αυξημένες εντάσεις :Οι απειλές των ΗΠΑ κλιμακώνουν τις εντάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βενεζουέλας και του Ηνωμένου Βασιλείου, οι οποίες είχαν τον έλεγχο της Βρετανικής Γουιάνας την εποχή εκείνη. Αυτό πρόσθεσε μια διεθνή διάσταση στη διαμάχη των συνόρων, δημιουργώντας ένα πιθανό σημείο ανάφλεξης για τη σύγκρουση μεταξύ των μεγάλων παγκόσμιων δυνάμεων.
Διπλωματική πίεση: Οι απειλές των Η.Π.Α. πίεζαν το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Βενεζουέλα να συμμετάσχουν σε διαπραγματεύσεις και να βρουν μια διπλωματική λύση στη διαφορά. Ο φόβος της άμεσης παρέμβασης των ΗΠΑ ώθησε και τις δύο χώρες να επιδιώξουν έναν συμβιβασμό για να αποφευχθεί η στρατιωτική αντιπαράθεση.
Βενεζουέλα ισχυρίζεται: Οι απειλές των Η.Π.Α. ενθάρρυναν περαιτέρω τις αξιώσεις της Βενεζουέλας σχετικά με την αμφισβητούμενη περιοχή Essequibo, ενισχύοντας τη θέση τους στις διαπραγματεύσεις με τη Βρετανική Γουιάνα. Η Βενεζουέλα θεώρησε τη συμμετοχή των ΗΠΑ ως ευκαιρία να αποκτήσουν διεθνή υποστήριξη για τις εδαφικές τους απαιτήσεις.
Περιφερειακή αστάθεια :Η προοπτική της παρέμβασης των ΗΠΑ έθεσε ανησυχίες σχετικά με την ευρύτερη περιφερειακή σταθερότητα. Η συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών θα μπορούσε να προκαλέσει σύγκρουση μεταξύ άλλων εθνών της Νότιας Αμερικής, ενδεχομένως να οδηγήσει σε ευρύτερη περιφερειακή αστάθεια.
U.S. Κυριαρχία: Οι απειλές των ΗΠΑ υπογράμμισαν την κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών στο δυτικό ημισφαίριο και την προθυμία του να παρέμβει σε περιφερειακές συγκρούσεις. Σηματοδότησε σε άλλα έθνη στην περιοχή ότι οι Η.Π.Α. ήταν έτοιμοι να διεκδικήσουν την επιρροή τους και να προστατεύσουν τα συμφέροντά της.
Τελικά, η διαμάχη των συνόρων μεταξύ της Βρετανικής Γουιάνας και της Βενεζουέλας επιλύθηκε μέσω της συμφωνίας της Γενεύης του 1966, η οποία καθιέρωσε μια μεικτή προμήθεια για τον προσδιορισμό των συνόρων και παρείχε τη διεθνή διαιτησία εάν ήταν απαραίτητο. Ενώ οι απειλές των ΗΠΑ διαδραμάτισαν ρόλο στις διαπραγματεύσεις, η πραγματική επίλυση της διαφοράς αφορούσε σύνθετες διπλωματικές προσπάθειες και διαπραγματεύσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών.
