Το Βέλγιο ήταν μέρος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για αιώνες και η επικράτειά του ήταν μοιρασμένη μεταξύ διαφορετικών δουκάτων και κομητειών. Αυτά τα εδάφη ενοποιήθηκαν σταδιακά κάτω από τις δυναστείες των Βουργουνδών και των Αψβούργων, και μέχρι τον 16ο αιώνα, το Βέλγιο είχε γίνει μέρος της ισπανικής Ολλανδίας.
Τον 18ο αιώνα το Βέλγιο παραχωρήθηκε στην Αυστρία και το 1795 προσαρτήθηκε από τη Γαλλία. Κατά τη γαλλική περίοδο, τα γαλλικά έγιναν η επίσημη γλώσσα του Βελγίου.
Μετά την ήττα του Ναπολέοντα το 1815, το Βέλγιο έγινε μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου της Ολλανδίας. Το 1830, το Βέλγιο κήρυξε την ανεξαρτησία του από την Ολλανδία και το νέο βελγικό κράτος υιοθέτησε τα ολλανδικά ως επίσημη γλώσσα του.
Ωστόσο, υπήρχε μια σημαντική γαλλόφωνη μειονότητα στο Βέλγιο, και το 1831, τα γαλλικά είχαν ισότιμο καθεστώς με τα ολλανδικά ως επίσημη γλώσσα. Το 1963, τα γερμανικά έλαβαν επίσης επίσημο καθεστώς στη γερμανόφωνη περιοχή του Βελγίου.
Σήμερα, το Βέλγιο είναι μια πολύγλωσση χώρα και οι πολίτες του μιλούν άπταιστα περισσότερες από μία γλώσσες. Η γλωσσική ποικιλομορφία της χώρας αποτελεί πηγή υπερηφάνειας για τους Βέλγους και αντανακλά την πλούσια ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας.
