2. Αφομοίωση: Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γερμανικοί λαοί που μετανάστευσαν στη δυτική Ευρώπη αφομοιώθηκαν σταδιακά στον τοπικό πληθυσμό. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα σε περιοχές όπου οι γερμανικοί λαοί αποτελούσαν μειονότητα, όπως στην Ιταλία και τη Γαλατία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γερμανικοί λαοί υιοθέτησαν τη γλώσσα, τα έθιμα και τους νόμους του τοπικού πληθυσμού.
3. Πολιτισμός: Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γερμανικοί λαοί που μετανάστευσαν στη δυτική Ευρώπη επηρέασαν τον τοπικό πολιτισμό και τους θεσμούς. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα σε περιοχές όπου οι γερμανικοί λαοί ήταν πλειοψηφία, όπως στη Βρετανία και τη Σκανδιναβία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γερμανικοί λαοί εισήγαγαν τη δική τους γλώσσα, έθιμα και νόμους, που είχαν διαρκή αντίκτυπο στον τοπικό πολιτισμό.
4. Ομοσπονδιακός: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μετανάστευση των ανθρώπων οδήγησε στο σχηματισμό ομοσπονδιακών κρατών. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα σε περιοχές όπου υπήρχε ένα μείγμα διαφορετικών εθνοτικών ομάδων, όπως στην Ελβετία και την Ολλανδία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι διαφορετικές εθνοτικές ομάδες συμφώνησαν να ζήσουν μαζί υπό μια κοινή κυβέρνηση, διατηρώντας ωστόσο τις δικές τους ξεχωριστές ταυτότητες.
5. Αποκέντρωση: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μετανάστευση των ανθρώπων οδήγησε στην αποκέντρωση της κυβέρνησης. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα σε περιοχές όπου η κεντρική κυβέρνηση ήταν αδύναμη ή ανύπαρκτη, όπως στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι τοπικές κυβερνήσεις είχαν μεγάλη αυτονομία και η κεντρική κυβέρνηση είχε ελάχιστο έλεγχο πάνω τους.