Εξάτμιση: Ο Κόλπος του Μεξικού βρίσκεται σε υποτροπικό κλίμα, πράγμα που σημαίνει ότι βιώνει υψηλές θερμοκρασίες και υψηλούς ρυθμούς εξάτμισης. Όταν το νερό εξατμίζεται, αφήνει πίσω τα άλατα που ήταν διαλυμένα σε αυτό. Αυτή η διαδικασία εξάτμισης συγκεντρώνει την περιεκτικότητα σε αλάτι του νερού στον Κόλπο του Μεξικού.
Περιορισμένη είσοδος γλυκού νερού: Ο Κόλπος του Μεξικού δεν λαμβάνει σημαντική ποσότητα γλυκού νερού από ποτάμια και ρέματα. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Κόλπος περιβάλλεται από ξηρά από τρεις πλευρές και έχει περιορισμένη ανταλλαγή νερού με τον υπόλοιπο ωκεανό. Η έλλειψη εισροής γλυκού νερού εμποδίζει την αραίωση της περιεκτικότητας σε αλάτι του νερού στον Κόλπο του Μεξικού.
Ωκεάνια ρεύματα: Ο Κόλπος του Μεξικού επηρεάζεται από πολλά ωκεάνια ρεύματα που φέρνουν ζεστό, αλμυρό νερό στην περιοχή. Αυτά τα ρεύματα περιλαμβάνουν το ρεύμα βρόχου, το οποίο είναι ένα θερμό ωκεάνιο ρεύμα που ρέει από την Καραϊβική Θάλασσα στον Κόλπο του Μεξικού. Το ρεύμα βρόχου μεταφέρει ζεστό, αλμυρό νερό από την Καραϊβική Θάλασσα στον Κόλπο του Μεξικού, γεγονός που αυξάνει την περιεκτικότητα σε αλάτι του νερού στον Κόλπο.
Ως αποτέλεσμα αυτών των παραγόντων, το νερό στον Κόλπο του Μεξικού είναι πιο αλμυρό από ό,τι σε άλλα μέρη του ωκεανού. Η μέση αλατότητα του Κόλπου του Μεξικού είναι περίπου 36 μέρη ανά χίλια (ppt), σε σύγκριση με τη μέση αλατότητα του ωκεανού συνολικά, που είναι περίπου 35 ppt.
