1. Προεδρική εκστρατεία του Cuauhtémoc Cárdenas (1988) :Ο Cuauhtémoc Cárdenas, γιος του πρώην προέδρου Lázaro Cárdenas, ήταν υποψήφιος για την προεδρία του αριστερού συνασπισμού, το Εθνικό Δημοκρατικό Μέτωπο (FDN), στις εκλογές του 1988. Αν και ο Cárdenas δεν κέρδισε τις εκλογές, αμφισβήτησε την ηγεμονία του κυβερνώντος Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI) και έθεσε ερωτήματα σχετικά με τη δικαιοσύνη και τη διαφάνεια του εκλογικού συστήματος του Μεξικού.
2. Οι εκλογικές μεταρρυθμίσεις του 1990 και του 1996: Ως απάντηση στους ισχυρισμούς για εκλογική νοθεία κατά τις εκλογές του 1988, το Μεξικό υπέστη σημαντικές εκλογικές μεταρρυθμίσεις το 1990 και το 1996. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις περιελάμβαναν τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης εκλογικής αρχής (Ομοσπονδιακό Εκλογικό Ινστιτούτο, IFE), μεγαλύτερη συμμετοχή των κομμάτων της αντιπολίτευσης στις εκλογικές διαδικασίες , και πιο διαφανείς μηχανισμούς καταμέτρησης ψήφων.
3. The First Alternancia (2000) :Στις προεδρικές εκλογές του 2000, ο Vicente Fox του Κόμματος Εθνικής Δράσης (PAN) νίκησε τον υποψήφιο του PRI, τερματίζοντας την 71χρονη διακυβέρνηση του PRI. Αυτό σηματοδότησε μια ιστορική καμπή στην πολιτική του Μεξικού και έδειξε ότι η χώρα ήταν ικανή για ειρηνικές δημοκρατικές μεταβάσεις.
4. Ο Αγώνας για τα Δικαιώματα των Ιθαγενών: Η εξέγερση των Ζαπατίστας στην Τσιάπας το 1994 επέστησε την προσοχή στο περιθωριοποιημένο καθεστώς των αυτόχθονων κοινοτήτων και πυροδότησε μια ευρύτερη συζήτηση για τα δικαιώματα και την ένταξη των ιθαγενών. Αυτό οδήγησε σε συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που αναγνωρίζουν τα δικαιώματα και την αυτοδιάθεση των αυτόχθονων πληθυσμών.
5. Αυξημένη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών: Οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και τα κοινωνικά κινήματα διαδραμάτισαν ζωτικό ρόλο στην προώθηση των δημοκρατικών πρακτικών, στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην ανάληψη ευθύνης από την κυβέρνηση. Οι προσπάθειές τους συνέβαλαν σε μια πιο συμμετοχική και χωρίς αποκλεισμούς δημοκρατία.
6. Ανοικτές και Ανταγωνιστικές Εκλογές: Οι επόμενες προεδρικές εκλογές στο Μεξικό συνέχισαν να είναι ανταγωνιστικές, με διαφορετικά κόμματα να κερδίζουν την προεδρία. Αυτές οι εκλογικές αναμετρήσεις παρουσίασαν αυξανόμενη διαφάνεια, μειωμένες καταγγελίες για νοθεία και ευρύτερη εμπιστοσύνη του κοινού στο εκλογικό σύστημα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ αυτά τα γεγονότα συνέβαλαν στον εκδημοκρατισμό του Μεξικού, εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις που σχετίζονται με τη διαφθορά, την ανισότητα και το κράτος δικαίου. Το δημοκρατικό ταξίδι του Μεξικού είναι μια συνεχής διαδικασία και αυτά τα γεγονότα αντιπροσωπεύουν αξιοσημείωτα ορόσημα στην ιστορία της χώρας.
