Γεωγραφικοί περιορισμοί:Το απόκρημνο έδαφος και το ορεινό τοπίο της Αιθιοπίας έκαναν πρόκληση για την κατάκτηση και τον έλεγχο. Τα φυσικά εμπόδια της χώρας παρείχαν τρομερά εμπόδια σε τυχόν πιθανούς εισβολείς.
Αντίσταση της Αιθιοπίας:Η Αιθιοπία είχε μακρά ιστορία ανεξαρτησίας και ισχυρή εθνική ταυτότητα. Οι Αιθίοπες αντιστάθηκαν λυσσαλέα στις ξένες επιδρομές και απέκρουσαν με επιτυχία πολλές απόπειρες κατάκτησης από διάφορες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των Ιταλών στα τέλη του 19ου αιώνα.
Διπλωματικοί ελιγμοί:Η Αιθιοπία διατήρησε διπλωματικές σχέσεις με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις και τις έπαιζε μεταξύ τους για να διατηρήσει την ανεξαρτησία της. Ο αυτοκράτορας Μενελίκ Β' έπαιξε επιδέξια τους Βρετανούς, τους Γάλλους και τους Ρώσους μεταξύ τους, εμποδίζοντας οποιαδήποτε δύναμη να αποκτήσει κυρίαρχη επιρροή στη χώρα.
Εσωτερική ενότητα:Σε αντίθεση με πολλές άλλες αφρικανικές περιοχές που ήταν κατακερματισμένες σύμφωνα με εθνοτικές και πολιτικές γραμμές, η Αιθιοπία είχε μια ισχυρή αίσθηση εθνικής ενότητας και μια συγκεντρωτική κυβέρνηση. Αυτή η συνοχή δυσκόλεψε τις εξωτερικές δυνάμεις να εκμεταλλευτούν τις εσωτερικές διαιρέσεις και να ασκήσουν έλεγχο.
Διεθνής Αναγνώριση:Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας, αναγνώρισαν την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Αιθιοπίας. Η Αιθιοπία ήταν ένα από τα λίγα αφρικανικά έθνη που απέφυγαν τον επίσημο αποικισμό και διατήρησαν την εδαφική της ακεραιότητα.
Οικονομικά ζητήματα:Η Βρετανία είχε άλλες, πιο προσοδοφόρες αποικίες στην Αφρική που παρείχαν πρόσβαση σε πολύτιμους πόρους και πρώτες ύλες. Η Αιθιοπία, ενώ είχε δικούς της πόρους, δεν πρόσφερε το ίδιο επίπεδο οικονομικών κινήτρων με ορισμένα άλλα αφρικανικά εδάφη.
Στρατηγική σημασία:Η στρατηγική σημασία της Αιθιοπίας, ιδιαίτερα όσον αφορά την πρόσβασή της στην Ερυθρά Θάλασσα, δεν ήταν τόσο κρίσιμη όσο άλλες περιοχές της Αφρικής. Η Βρετανία επικεντρώθηκε στην εξασφάλιση του ελέγχου σε βασικές πλωτές οδούς και στρατηγικά λιμάνια αλλού, όπως η Διώρυγα του Σουέζ και το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας.
