1. Λεκάνη απορροής: Οι οροσειρές σχηματίζουν φυσικά όρια που δημιουργούν λεκάνες απορροής. Λεκάνη απορροής είναι μια περιοχή γης που αποχετεύεται σε ένα συγκεκριμένο υδάτινο σώμα. Όταν βρέχει ή χιονίζει στα βουνά, το νερό ρέει στις πλαγιές και συσσωρεύεται σε ρυάκια και ποτάμια.
2. Παραπόταμοι: Καθώς το νερό ρέει στις πλαγιές των βουνών, συγκλίνει σε μικρότερα ρέματα που ονομάζονται παραπόταμοι. Αυτοί οι παραπόταμοι ενώνονται για να σχηματίσουν μεγαλύτερα ποτάμια.
3. Συστήματα ποταμών: Οι παραπόταμοι τελικά συγχωνεύονται για να σχηματίσουν έναν κύριο ποταμό. Ο κύριος ποταμός, μαζί με τους παραποτάμους του, σχηματίζουν ένα ποτάμιο σύστημα. Αυτά τα συστήματα ποταμών είναι σαν δίκτυα που συλλέγουν νερό από ολόκληρη την οροσειρά.
4. Μοτίβα αποχέτευσης: Η τοπογραφία των βουνών επηρεάζει τα μοτίβα αποστράγγισης των ποταμών. Ορισμένα βουνά έχουν ακτινωτά μοτίβα αποστράγγισης, όπου τα ποτάμια ρέουν προς όλες τις κατευθύνσεις από μια κεντρική κορυφή. Άλλοι έχουν παράλληλα μοτίβα αποστράγγισης, όπου τα ποτάμια ρέουν παράλληλα μεταξύ τους.
5. Διάβρωση και εναπόθεση: Καθώς το νερό ρέει μέσα από τα ποτάμια, μεταφέρει ιζήματα και συντρίμμια από τα βουνά. Αυτά τα ιζήματα εναποτίθενται σε διάφορες τοποθεσίες κατά μήκος της πορείας του ποταμού, σχηματίζοντας χαρακτηριστικά όπως δέλτα, πλημμυρικές πεδιάδες και αλλουβιακούς ανεμιστήρες.
6. Εκκένωση: Τέλος, τα ποτάμια φτάνουν στον Ειρηνικό Ωκεανό και απορρίπτουν το νερό που έχουν συσσωρεύσει από τα βουνά. Αυτή η διαδικασία είναι συνεχής και συμβαίνει καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, ακόμη και κατά τις ξηρές περιόδους όπου η κύρια πηγή νερού είναι το λιωμένο χιόνι και οι παγετώνες.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ενώ τα ποτάμια διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη μεταφορά νερού από τα βουνά στον ωκεανό, δεν είναι το μόνο μέσο μεταφοράς νερού. Η ροή των υπόγειων υδάτων και οι υπόγειοι υδροφορείς συμβάλλουν επίσης στην κίνηση του νερού εντός και μεταξύ των λεκανών απορροής.
